نقاشی کودکانه گاو ؛ رنگ آمیزی گاو وحشی ، ساده و در مزرعه

در این نوشته از این دلبرانه می خواهیم تعداد ۶۵ عکس نقاشی کودکانه گاو برای سنین مختلف با مضامین مختلف را خدمت شما ارائه نماییم.

یکی از حیواناتی که بچه ها ممکن است در طبیعت با مواجه شوند گاو است و به همین دلیل علاقمند به کشیدن نقاشی آن می شوند.

چنانچه می خواهید برای کودک خود یک مجموعه رنگ آمیزی گاو جمع آوری کنید تا انتهای این پست با ما همراه باشید.

در ادامه تصاویر زیبا از نقاشی کودکانه گاو با کیفت عالی و مناسب برای پرینت را برای شما جمع آوری کرده ایم.

امیدواریم که مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد … از همراهی شما سپاسگزاریم …

تصاویر نقاشی و رنگ آمیز کودکانه گاو برای سنین مختلف

مشخصات رده بندی گاوها

مهمترین گونه های جنس Bos عبارتند از :

1. Bos taurus : گاوهای اهلی اروپا که فاقد کوهان هستند .
2. Bos indicus : گاوهای کوهاندار هندوستان معروف به “زیـبو”
3. Bos grunniens : گاومیش اهلی تبت موسوم به “یاک”
4. Bos bison : گاومیش وحشی آمریکای شمالی موسوم به “باسیون آمریکایی”
5. Bos bublus : گاومیش اهلی هندوستان
6. Bos namadicus : گاوهای بومی سیستان و بلوچستان

گفته می شود که همه گاومیش های شیری و حتی گوشتی از انواع وحشی گاو  “اوراک” یا “Bos Taurus” بوجود آمده اند .

گاوهای “زیبو” بحالت وحشی شناسایی نشده اند ولی گفته می شود که از “Bos namadicus” بوجود آمده اند .

این گاو در شمال بلوچستان اهلی شده و در آسیا و آفریقا گسترش یافته اند . احتمال می رود که بین “اوراک” و “زیبو” آمیزش هایی انجام شده باشد زیرا نژادهای زیادی وجود دارند که کوهان آنها از “زیبوی” اصلی کوچکتر است .

از نقطه نظر نوع استفاده گاوها را به نژادهای زیر تقسیم بندی می کنند :

• نژادهای شیری
• نژادهای گوشتی
• نژادهای دو منظوره یا چند منظوره

انواع نژادهای گوشتی گاو شامل :

• نژاد آنگوس:

نام اهلی این نژاد “Aberdeen Angus” و منشأ آن اسکاتلند است . گاوهای “آنگوس” به رنگ سیاه می باشند . پوشش مویی بدن آنها نرم بوده و بدون شاخ هستند .

این نژاد دارای بدنی تنومند هستند لذا از نظر پرواربندی مناسب می باشد . این گاوها بسیار مقاومند بطوریکه به آسانی به شرایط گوناگون خو می گیرند .

از اینرو برای بهبود گوشت در بیشتر نقاط جهان برای آمیزش با گاوهای بومی برگزیده می شوند چون بی شاخی صفتی غالب است .

بدینگونه گوساله های نسل اوّل بدون شاخ خواهند بود که از نظر آسان کار کردن ، زخم نکردن پوست و زیان نرساندن به گوشت دارای اهمیّت است .

تعدادی از این نژادها حامل ژن مغلوب بوده و در بعضی مواقع گوساله قرمز رنگ از والدین سیاهرنگ متولد می شوند .

گوساله ها معمولاً به آسانی و بدون نیاز به کمک زائیده می شوند و به همین دلیل است که بسیاری از تلیسه های گاوهای شیری را با گاوهای نر این نژاد جفتگیری می دهند .

 

نژاد آنگوس قرمز:

گله های این نژاد حاصل تلاقی گاوهای قرمز اصلاح شده با گاوهای قرمز حاصل از “آنگوس سیاه” می باشند . نتاج حاصل از تلاقی های “آنگوس قرمز” همیشه قرمز رنگ می باشند درحالیکه صفت قرمز ژنی مغلوب می باشد . این نژاد بغیر از رنگ قرمز از سایر جهات شبیه نژاد “آنگوس سیاه” است . “آنگوس قرمز” آب و هوای گرم را نسبت به “آنگوس سیاه” بیشتر و بهتر تحمل می کند .

نژاد شارولی:

یکی از قدیمی ترین نژادهای گاوهای گوشتی فرانسوی است . این نژاد در منطقه “شاروله” در مرکز فرانسه توسعه یافته است . اگرچه در آغاز نژادی دوکاره بمنظور ژرورش گاوهای کاری و گوشتی بوده اند امّا به دلیل عدم نیاز به گاوهای کاری و با پیشرفت تکنولوژی به نژاد گوشتی تبدیل شده اند .

گله های “شارولی” در آمریکا ، کانادا ، جزایر باهاما ، انگلستان ، ایرلند ، ژاپن و فرانسه وجود دارند . گاو “شارولی سفید” متمایل به رنگ کرم بوده و پوستی صورتی رنگ دارد . گاو نر بالغ وزنی معادل ۱۱۳۴-۹۰۷ کیلوگرم و گاو ماده بالغ نیز وزنی برابر ۸۱۶-۶۸۰ کیلوگرم دارد .

گاوهای این نژاد بطور معمول شاخدار هستند و شاخ ها سفید رنگ ، باریک و نوک تیز می باشند ولیکن گاهاً گاوهای “شارولی” بدون شاخ نیز مشاهده می شوند .

کیفیت لاشه این نژاد بسیار عالی است و به دلیل نداشتن چربی زیر پوستی می توان بدون افزایش چربی لاشه به پروار کردنش تا وزن ها یا سنین بالاتر اقدام نمود .

میزان چربی درون ماهیچه ای لاشه این نژاد نسبتاً زیاد است . این نژاد سازگاری خوبی با اکثر مناطق اقلیمی دارد و در برنامه های تلاقی نیز مورد توجه قرار می گیرد.

نژاد “چیانینا” یا “کیانینا”:

منشأ این نژاد از درّه “کیانینا” در ایتالیا است و یکی از قدیمی ترین نژادهای گاو در کشور ایتالیا و احتمالاً یکی از قدیمی ترین نژادها در جهان می باشد . این نژاد از قبل از زمان امپراتوری رُم سابقه دارد .

بلندی ارتفاع گاو نر “چیانینا” به ۸/۱ متر می رسد و وزنی بالغ بر ۱۸۱۴ کیلوگرم دارد . بلندی قد گاو ماده نیز به ۵/۱ متر و وزنش به ۱۰۸۸ کیلوگرم می رسد . این نژاد دارای موهای کوتاه و نرم و به رنگ سفید است . گوساله های خالص در زمان تولد به رنگ قهوه ای سوخته هستند امّا در ۴-۳ ماهگی سفید رنگ می شوند .

انتهای دُم ، مژه ها و سُم ها سیاهرنگ و سر مستقیم و صورت آنها دراز است . در دام های جوان شاخ ها برنگ سیاه هستند ولی در ۲ سالگی زرد رنگ می شوند.

مهمترین ویژگی این نژادها اندازه بسیار بزرگشان است . “چیانینا” به دلیل شیوه کاربردشان در دراز مدت به یک نژاد کاری تبدیل شده است.

گاو نژاد “چیانینا” حیوانی با دست ، پا و سُم بسیار نیرومند است که می تواند مسافت زیادی را به راحتی طی کرده و با سرعت کار کند.

مقاومت این نژاد در برابر گرما و بیماری بسیار زیاد می باشد و می تواند در نواحی گرم و معتدل زیست نماید.

این نژاد در ایتالیا از حالت دو منظوره (گوشت و کار) خارج شده و به یک نژاد گوشتی تبدیل شده است.

کیفیت لاشه اش بسیار خوب می باشد و حتی در وزن های بسیار بالا نیز چربی گوشت آن اندک است .

نژاد گالووای:

این گاوها برای سده های متوالی در جنوب غربی اسکاتلند پرورش می یابند . گفته می شود که این نژاد هرگز با نژادهای دیگر آمیخته نشده است بنابراین کهن ترین نژاد گوشتی بریتانیا می باشد . این گاوها بسیار مقاوم می باشند و شرایط سرما ، باد ، باران و برف را بخوبی متحمل هستند .

آن ها دارای پوستی کلفت و موهای دراز و پُر پشت می باشند که آنها را محفوظ می دارند .

قابلیت چرای آنها بسیار خوب است و مراتعی که برای سایر نژادها مناسب نیستند ، برای این گاوها بسنده است .

گاوهای این نژاد غالباً سیاهرنگ هستند . برخی از سوش های (سویه) این نژاد دارای نواری سفید رنگ پیرامون کمرشان دارند لذا به “Belted Galloway” معروفند .

گاوهای این نژاد بطور طبیعی بدون شاخ هستند .

نژاد هرفورد:

منشأ گاوهای نژاد “هرفورد” از بخش “هرفورد” در انگلستان می باشد . این نژاد دارای صورت سفید و بدنی قرمز رنگ بوده و شکم ، پاها و دُم افشان نیز سفید رنگ می باشد . “هرفورد” نژادی شاخدار و دست آموز می باشد و کار کردن با آن راحت است .

همچنین تولید گوساله این نژاد تحت شرایط سخت از سایر نژادها بیشتر است . وزن گاو نر نژاد “هرفورد” در حدود ۸۳۴ کیلوگرم و وزن “هرفورد ماده” تقریباً ۵۴۴ کیلوگرم است .

نژاد “هرفورد” گاوهایی مقاوم با قابلیت چرای بسیار مطلوب هستند و به آسانی می توان آنها را در مراتع ژروار نمود .

نژاد “هرفورد” بدون شاخ نیز وجود دارد که منشأ آن از ایالت “آیوای” آمریکا است و بغیر از شاخداری و بدون شاخی در سایر خصوصیات مشابه همدیگر هستند .

نژاد لیموزین:

منشأ این نژاد از استان “لیموزین” در غرب فرانسه است . خاک این ناحیه فقیر بوده و گاوهای این ناحیه به دلیل شرایط بسیار سخت محیطی بسیار مقاومند .

در سراسر سال می توان گاوها را در هوای آزاد نگهداری کرد . گاوها توان تحمل هوای بسیار گرم تا بسیار سرد را دارند .

“لیموزین” در آغاز نژادی دو منظوره برای کار و گوشت بود امّا بعدها ویژگی های گوشتی آن مورد تأکید قرار گرفت .

رنگ این گاوها زرد مایل به قهوه ای ، سر آنها کوتاه و پیشانی و پوزه آنها پهن هستند . شاخ ها کوتاه و متوسط و به رنگ زرد طلایی (بلوند) هستند که بسوی جلو رشد می کنند .

گردن کوتاه و شانه ها صاف است . قفسه سینه گسترده ، دنده ها برجسته و کَپل بزرگ می باشد . پاها نسبتاً کوتاه و با وجود استخوان بندی ظریف بسیار نیرومند است .

نژاد ماین آنجو :

منشأ این نژاد کشور فرانسه می باشد . “ماین آنجو” حاصل تلاقی “شورت هورن” نر انگلیسی و “مانسل” ماده فرانسوی است .

اصالتاً این نژاد حیوان کاری است و در اثر اصلاح نژاد برای صفات تولید شیر و گوشت توسعه یافته است .

“ماین آنجو” امروزه بعنوان یک تولید کننده عالی گوشت در نظر گرفته می شود . رنگ آن قرمز تیره و سفید می باشد و دارای رنگدانه های روشنی بر روی پوست خود هستند .

این نژاد دارای شاخ با اندازه متوسط می باشد که به سمت جلو پیچش دارد و حیوانی آرام است و براحتی دست آموز می گردد .

نژاد “شورت هورن” و “شورت هورن بدون شاخ”:

منشأ این نژاد از شمال انگلستان است و گاوهای “شورت هورن” برنگ قرمز و سفید و یا “ابرش” دیده می شوند . شاخ این گاوها کوتاه است . در گاوهای نر ، خمش شاخ به سمت جلو ولی در گاوهای ماده بسوی جلو و درون می باشد . گاونر بالغ وزنی معادل ۱۰۸۸ کیلوگرم و ماده اش ۶۸۰ کیلوگرم دارد .

“شورت هورن” توانایی سازگاری با شرایط آب و هوایی مختلف را دارد . از این نژاد در تلاقی بسیار استفاده می شود و دارای خصوصیات مادری خوب و توانایی شیردهی عالی می باشد .

“شورت هورن” لاشه مناسب و مطلوب تولید می کند . اگرچه این نژاد زمانی یکی از نژادهای بسیار مشهور جهان و از نظر تعداد بسیار زیاد می باشد امّا اکنون تعداد آنها در نتیجه رقابت با گاوهای شیری و گوشتی خالص بسیار اندک است .

گونه ای از نژاد “شورت هورن” در استرالیا بوجود آمده است که بنام “شورت هورن ایلاوارا” معروفند .

نژاد سیمنتال :

منشأ این نژاد از درّه “سیمن” در کشور سوئیس است و به همه کشورهای مجاور گسترش یافته است . حدود نیمی از گاوهای کشور سوئیس از این نژادند و یکی از مشهورترین نژادها در اروپا می باشد .

این نژاد در فرانسه بنام “Pie Rouge” و در آلمان بنام “Fleckvieh” نامیده می شود . تخمین زده می شود که هم اکنون بیش از ۳۵ میلیون رأس از این نژاد در اروپا موجود باشد .

گاو “سیمنتال” دارای رنگ صورتی روشن و بدنی با لکه هایی برنگ قرمز است و شاخ هایی با اندازه متوسط دارد . این حیوان بدنی بزرگ داشته ، وزن گاونر بالغ حدود ۱۱۷۹-۱۰۴۳ کیلوگرم و وزن ماده بالغش حدود ۸۱۶-۶۵۸ کیلوگرم است .

این نژاد در هر دوره شیردهی ۴۰۸۲ کیلوگرم شیر با ۴ درصد چربی تولید می کند .

نژاد براهمن:

این نژاد در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا توسعه یافته است ولیکن منشأ اصلی آن از کشور هند می باشد و احتمالاً از گاو “Bos indicus” حاصل شده است . گاوهای “Bos indicus” دارای کوهان بوده که اغلب بنام “زبو” معروف هستند .

گوشت خوب و بلوغ زودرس از صفات این نژاد می باشند و همچنین در تلاقی ها از آن استفاده می کنند و نتایج هیبرید آنها به وجود آوردن گاوهای گوشتی خوبی بوده است .

رنگ گاو “برهمن” خاکستری روشن یا قرمز و تقریباً سیاه می باشد ولی غالباً به رنگ خاکستری روشن تا خاکستری نیمه روشن دیده می شوند و علاوه بر کوهان ، پوستی شل و افتاده دارند بطوریکه در زیر گلو و گوش ها آویزانند . موی بدن گاوهای “برهمن” کوتاه ، پُر پشت و براق است .

سر گاوهای “برهمن” دراز و شاخ های آنها کوتاه است . کوهان در این گاوها کاملاً مشخص است . گاوهای “برهمن” تا سن ۶-۵ سالگی نیز به رشد خود ادامه می دهند .

پایداری آنها در برابر گرمای زیاد محیطی و بیماری ها از ویژگی هایی هستند که موفقیت این نژاد در نواحی گرم را سبب شده اند . “برهمن” از نظر تولید گوشت در نواحی گرم و مرطوب نقش مهمی دارد و اکنون در بیش از ۶۰ کشور جهان دیده می شود .

نژاد برانگوس:

این نژاد از تلاقی گاوهای “برهما” و “آنگوس” بوجود آمده است و اولین تلاقی در “سوئیزیانای” آمریکا صورت گرفته است . “برانگوس” به رنگ سیاه و بدون شاخ می باشد .

این نژاد سازگاری خوبی با آب و هوای متنوع داشته و خصوصیات مادری خوب ، راندمان غذایی بالا و تولید لاشه مناسب نیز از صفات دیگر آن است . موهای سیاه “برانگوس” راست و کوتاه است . سر متوسط و پیشانی و پوزه پهن دارد .

این گاوها بدون کوهان هستند . کیفیت گوشت آنها از نظر میزان چربی درون ماهیچه ای همانند “آنگوس” است .

گوساله ها به آسانی زاده می شوند بنابراین گاوهای نر “برانگوس” را می توان برای آمیزش نژادی با تلیسه های نژادهای دیگر بکار گرفت .

نژاد درات ماستر :

این نژاد در استرالیا شکل گرفت که ترکیبی از ۵۰ درصد نژاد “برهمن” و ۵۰ درصد از نژاد “شورت هورن” می باشد . آنها دارای کوهانی کوچک و رنگ قرمز هستند . این گاوها ممکن است شاخدار و یا بی شاخ باشند .

آنها در شرایط سخت مانند گرمای زیاد و مراتع فقیر رشد مناسبی دارند و هنگامی که تغذیه آنها بهتر شود آنگاه بسرعت واکنش بهینه را نشان می دهند . ۱ایداری این نژاد نسبت به کنه ها زیاد است و درنتیجه از بیماری هایی که بوسیله کنه ها منتقل می شوند ، آسیب کمتری می بینند .

نژاد ماری گری:

منشأ این نژاد نیز از استرالیا می باشد و در منطقه ای واقع در درّه رودخانه “ماری” بوجود آمده است . در سال ۱۹۰۵ یک ماده گاو نژاد “شورت هورن” به رنگ “ابرس” که با گاو نر نژاد “آنگوس” جفت گیری کرده بود ، گوساله بدنیا آورد که رنگش خاکستری بود .

این نژاد بسیار مقاوم و آرام می باشد و از نظر جنسی زودرس است . تولید لاشه های پُر گوشت و کم چربی از ویژگی هایی هستند که باعث موفقیت این نژاد شده اند .

در سال ۱۹۶۷ میلادی سه لاشه از استرالیا به انگلستان فرستاده شد تا در مسابقه ای شرکت کنند . این لاشه ها مقام اول تا سوم را بدست آوردند .

انواع نژادهای شیری گاو شامل :

• نژاد ایرشایر:

موطن اصلی این نژاد از استان “ایر” در اسکاتلند می باشد که در طی قرن هجدهم توسعه یافته است . “ایرشایر” به رنگ قرمز گیلاسی می باشد و دیگر رنگ هایش قهوه ای مایل به قرمز ، قهوه ای و یا سفید می باشد. رنگ سفید ممکن است مخلوط با قرمز یا قهوه ای باشد .

رنگ مطلوب این نژاد که تولید کنندگان آن ترجیح می دهند ، رنگ قرمز و سفید متمایز شده و رنگ سیاه یا راه راه سیاه در زمینه خاکستری می باشد . شاخ های “ایرشایر” دارای پیچش به سمت بالا و خارج هستند و طول شاخ متوسط و نوکش تیز می باشد .

“ایرشایر” دارای پستان هایی متعادل بوده که در یک خط راست قرار دارند و نوک پستان ها اندازه متوسطی دارند . به دلیل شرایط محیطی (کوه ، تپه های خشن ، هوای سرد و باران زیاد) نژاد “ایرشایر” کاملاً مقاوم است .

اندازه این نوع گاو نسبتاً کوچک است بنابراین گوساله های نر را نمی توان برای تولید گوشت پرورش داد مگر اینکه گاوهای ماده با گاو نر نژادهای گوشتی ، نژادآمیزی شوند .

مقدار شیر تولیدی اینگونه گاوها نسبت به اندازه آنها خوب است و می توانند تا ۴۰۰۰ کیلوگرم شیر با ۴ درصد چربی تولید کنند . گلبول های چربی ریز هستند بنابراین به آسانی در بالای شیر جمع می شوند و از این نظر شیر این نژاد برای تولید پنیر بسیار مناسب است .

نژاد “ایرشایر” به دلیل کمبود علوفه و وجود مراتع نامرغوب با گذشت زمان به نژادی تبدیل شده که بیشترین قدرت استفاده از کمترین مقدار علوفه را دارد .

برای پدید آوردن این نژاد بیشتر بر شکل پستان تأکید شده است .

وزن ماده گاوها نزدیک به ۶۰۰ کیلوگرم می باشد امّا وزن گاوهای نر ممکن است به ۹۰۰ کیلوگرم هم برسد .

نژاد براون سوئیس :

منشأ این نژاد از کشور سوئیس می باشد و احتمالاً یکی از قدیمی ترین نژادهای شیری دنیا است . این نژاد در ارتفاعات آلپ توسعه یافته و عقیده بر این است که هیچ نژاد خارجی در این توسعه نقش نداشته اند .

در کندوکاوهای باستان شناسی در سوئیس اسکلت گاوهای متعلق به ۴ هزار سال قبل از میلاد مسیح بدست آمده اند که همانند اسکلت گاوهای “براون سوئیس” کنونی است .

در سوئیس گاوهای “براون سوئیس” در فصل بهار چرای خود را از دامنه کوه های “نزد” آغاز می کنند و بتدریج با نزدیک شدن تابستان در دامنه های “فرازمند” مستقر می گردند . برای این منظور از نژاد “براون سوئیس” گاوهایی بوجود آورده اند که تولید شیرشان زیاد ولی چربی آنها اندک باشد .

امروزه از این نژاد بیشتر بعنوان نژادی دو منظوره (گوشت و شیر) بهره می گیرند .تولید شیر “براون سوئیس” برای یک نژاد دو منظوره مطلوب است و به طور میانگین ۴۰۰۰ کیلوگرم شیر با چربی ۸/۳ درصد تولی می کند .

تولید گوشت آن نیز خوب است بگونه ای که افزایش وزن روزانه برابر یک کیلوگرم برای گاوهای نر و گاوهای نر اخته ذکر می گردد .

رنگ گاوها قهوه ای باز (روشن) تا قهوه ای تیره متغیر است و موهای پیرامون پوزه ، درون گوش و پائین ساق ها معمولاً کم رنگتر است . شاخ ها بیشتر سفید ، انتهای آنها سیاه و اندازه آنها کوچک تا متوسط می باشد .

سر گاوهای “براون سوئیس” عریض و صورت آنها پهن است . “براون سوئیس” نژادی آرام می باشد که به لجوج بودن شهرت دارد .

میانگین وزن گاو ماده نزدیک به ۶۰۰ کیلوگرم است که در گاوهای نر بالغ به ۱۰۰۰ کیلوگرم می رسد .

نژاد گرنزی :

موطن این نژاد از جزیره “گرنزی” در انگلستان است . رنگ حنایی با علامت های سفید رنگ روی بدن ، پوست زرد رنگ و پوزه نخودی رنگ از مشخصات این نژاد می باشند .

شاخ های “گرنزی” به سمت بیرون انحنا دارند و رو به جلو هستند که طول آنها متوسط و نوک آنها باریک و تیزند .

گاوهای “گرنزی” اندکی بزرگتر از گاوهای “جرزی” هستند امّا شکل ظاهری و وی‍گی های شیر آنها همانند “جرزی” است .

درصد چربی شیر “گرنزی” کمتر از نژاد “جرزی” می باشد ولی رنگ شیر “گرنزی” زردتر است که ناشی از کاروتن بیشتر در شیر آن می باشد .

گاوهای نر نژاد “گرنزی” به دلیل کوچک بودن اندام برای تولید گوشت مناسب نیستند .

گاوهای “گرنزی” اندکی دیرتر از گاوهای “جرزی” بالغ می شوند و قدرت چرای آنها هم بخوبی گاوهای “جرزی” نیست .

رنگ اغلب گاوهای “گرنزی” زرد آهویی است که گاهی لکه های سفیدی نیز دارند .

پوزه آنها برنگ زرد کرمی ، سُم ها زرد کاهی و انتهای دُم سفید است . گاوهای “گرنزی” در انگلستان هر ساله نزدیک به ۳۶۰۰ کیلوگرم شیر با ۶/۴ درصد چربی تولید می کنند .

نژاد هلشتاین:

مرکز پرورش این نژاد در استان “فریسلند” واقع در شمال هلند بوده است . آنها از جمله پُر شیرترین نژادهای دنیا بشمار می آید . رنگ این نژاد بصورت ابلق سیاه و سفید می باشد و کلیه خصوصیات شیرآوری را دارا می باشد بطوریکه میزان تولید سالانه شیر آن در سال ۱۹۹۹ میلادی در حدود ۱۰ تن برآورد گردید .

گاوهای تاپ این نژاد تا ۳۰ تن تولید شیر در سال داشته اند . مقدار چربی شیر در این نژاد مورد توجه نبوده و مقدار چربی شیر آنها در حدود ۲/۴- ۴/۳ درصد متغیر است .

درصد پروتئین شیر این نژاد در حدود ۱۱/۳ درصد گزارش شده است . قد این نوع گاو ۴۵/۱- ۳۵/۱ متر می باشد و وزن گاوها به ۷۵۰-۷۰۰ کیلوگرم می رسند .

این نوع گاو دارای سری ظریف ، سینه ای فراخ و شاخی کوچک و پستان هایی شکیل و پُر می باشد . این نژاد هر چند بومی کشور هلند است ولی در تمام کشورهای دنیا بخوبی پرورش می یابد و امروزه پُر تعدادترین گاو در جهان است .

اصیل ترین گاوهای هلشتاین رنگ پوستشان از مفصل مچ (کارپ) به پائین کاملاً سفید هستند که این مورد ساده ترین روش برای تعیین اصالت گاوهای “هلشتاین” است .

البته میزان تولید شیر و تولید مناسب گوشت تحت تأثیر این ویژگی نمی باشند و این صفت از اهمیت بارزی در مورد ارزیابی نژاد “هلشتاین” برخوردار نیست .

وزن تولد این نژاد حدود ۴۲ کیلوگرم است که نرهای آن در هنگام بلوغ تا حدود یک تن وزن خواهند داشت .

نژاد جرزی:

نژادی متوسط اندام و سازگار با شرایط اقلیمی گرم که دارای تولید شیر متوسط ولیکن درصد چربی نسبتاً بالایی است . این نژاد برای مناطق جنوب شرقی و مرکزی ایران توصیه می گردد .

آموزش نقاشی کودکانه گاو

کشیدن نقاشی کودکانه گاو

نقاشی کودکانه گاو وحشی

نقاشی کودکانه گاو  آسان

نقاشی کودکانه گاو ساده

عکس نقاشی کودکانه گاو

نقاشی کودکانه گاو در مزرعه

نقاشی کودکانه گاو بزرگ

نقاشی کودکانه گاو سخت

تصاویر نقاشی کودکانه گاو بزرگ