عکس پروفایل میلاد حضرت علی (ع) پدر آسمانی امت شیعیان

در این نوشته از دلبرانه می خواهیم تعداد ۳۰ عکس پروفایل میلاد حضرت علی (ع) با کیفیت عالی همراه اشعار زیبا خدمت شما ارائه نماییم.

چنانچه به مناسبت این روز فرخنده و مبارک قصد دارید در فضای مجازی مطلبی را منتشر نمایید یا برای پروفایل عکس مناسبی می خواهید تا انتها با ما همراه باشید.

در ادامه مجموعه ای از اشعار کوتاه و دوبیتی ناب همراه عکس پروفایل میلاد حضرت علی (ع) را برای شما آماده و جمع آوری کرده ایم.

عکس پروفایل میلاد حضرت علی (ع) پدر آسمانی امت شیعیان

بسم الله الرحمن الرحیم 

به روز ولادت مولا ، ملائک یا علی گفتند

زمین و خلایق لبیک یا علی گفتند

کو و دشت و بحر به یمن ولادت او

همصدا با کل آفرینش ، یا علی گفتند

ذوالفقار در نیام، خسته

درب خیبر در مدینه ، بسته

یتیمان درمانده و خسته

درب رحمت به زمین ، بسته

ای شاه ولایت ، علی جان بیا

ای ساقی کوثر ، علی جان بیا

همه منتظر ، پای بنه

ای حیدر کرار، علی جان بیا

با میلاد علی ، ولایت آغاز شد

در بیداد جهان، عدالت آغاز شد

جانا برخیز و بنگر به دو جهان

به یمن ولایت، سعادت آغاز شد

امروز به جهان ، نوری دگر ظاهر شد

از عرش به کعبه دل ، مولا ظاهر شد

ملائک دم به دم باذکر صلوات

نوری زنور اعلی ، علی ظاهر شد

شاهنشه لامکان ، مکان را صلوات

آن جان جهان ، جهان را صلوات

زیبنده زندگی جاوید علی  است

آن مظهر حی مستعان را صلوات

مولایه ما نمونه دیگر نداشته است
اعجاز خلقت است برابر نداشته است
وقت طواف دور حرم فکر میکنم
این خانه بی دلیل ترک بر نداشته است

دلا باید به هردم یا علی گفت

نه هر دم بل دمادم یا علی گفت

دمی که روح در آدم دمیدند

زجا برخاست ادم یا علی گفت

نام علی در دل من مُنجَلیست

نماز بی حُب علی مَعطلیست

دل نگرانِ مَحشرم نیستم

رمزِ ورودم به بهشت یاعلیست

شب ، هست ز گیسوی علی میگیرد
خورشید رخ از روی علی میگیرد
از بس که زدم سنگ علی بر سینه
سنگ لحدم بوی علی میگیرد

یا رب بحق ناد علیاَ – سینجلی

یا رب بحق شاه نجف مرتضی علی

افتادگان وادی غم را بگیر دست

یا مصطفی محمد و یا مرتضی علی

هـرگز فــریب حــیلۀ مردم نمیخورم

من در بهشت عشق تو گندم نمیخورم

دانشجوی جنونم و استاد من عــلیست

من پای بحث عشق عــلی جُم نمیخورم

کور شــو اهل سقیفــه که عرب یـــل دارد

خوش قد و قامت و رعناست و هیکل دارد

وســط مـعرکه فریـــاد زند پیغــــمبر

اســــدالله برو کـــار تو ایـــول دارد

صدیق اکبر ! ای که جهان ریزه خوارتان

فاروق اعظمی که همه در مدارتان

ای باب علم ! باب بشر ! ای ابوتراب

حتی بهشت ذره ای از اعتبارتان !

دنیا هنوز عاشق آن چشم بیقرار

چشمی که من حکومته لا یمکن الفرار

دشمن ذلیل گردش چشمان مست توست

یک چشم جام باده و یک چشم ذوالفقار

نام تو از عوالم قدسی خطاب شد

هر سایه ای به لطف شما آفتاب شد

خورشید هم ز هیبت شمس جمالتان

هی ذره ذره آب و کم کم مذاب شد

از کینه های خویش سری بر نتافتند

پشت سرت چه خدعه ها که نبافتند

آقا ! فدای لحظه ی شیب الخضیبی ات

ای کعبه ای که فرق سرت را شکافتند

مولای مومنات و مولای مومنین

ای با خدای عز وجل یار و همنشین

اصلا زمین به دور شما دور میزند

دست شما ستون نگهداری زمین

شکر خدا که نام”علی”بر زبان ماست
ما شیعه ایم و عشق”علی”هم از آن ماست
از”یا علی”زبان و دهان خسته کی شود؟
اصلا زبان برای همین در دهان ماست…

تاراج دل به تیغ دو ابروی دل‌بر است

مستی قلب عاشقم از جام کوثر است

بر سر در بهشت خدا حک شده چنین

بختش بلند هر که گرفتار حیدر است

صد  قافله  از  پوریا  ، محو  مرام  مرتضاست

یک آسمان سیمرغ و زاغ ، بالای بام مرتضاست

رستم که خود افسانه ایران و توران گشته است

خدمت  گزار  مرکب  تحت  لگام  مرتضاست

هان به خاک عبای علی نمی ارزد

سما به فرش عزای علی نمی ارزد

تمام جنت و فردوس مقابل نفسی

میان صحن و سرای علی نمی ارزد

ای نقطه بای اول بسم الله

تک جلوه گر حقیقت بسم الله

این گردن و این تیغ دو دم ناقابل

یا حضرت مرتضی علی بسم الله

حقا که حقیقتا علی حق باشد

حق است علی ز حق که بر حق باشد

دیدیم خطی به دفتر لم یزلی

حق با علی و علی مع الحق باشد

به دوزخ جنب وجوشش راببیند

شعوروعقل وهوشش راببیند

عدوی مرتضی وجنت حق

مگرکه پشت گوشش راببیند

تا حبّ علی و آل او یافته ایم
کام دل خویش مو به مو یافته ایم
وز دوستی علی و اولاد علی است
در هر دو جهان گر آبرو یافته ایم

هر کس که شود داخل حصن حیدر
ایمن بود از عذاب روز محشر
جز مهر علی و آل چیزی نبود
سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر

زان سبب ماه رجب ماه خداست
که اندر آن میلاد شاه لافتی ست
شد رخش از کعبه ظاهر، عقل گفت:
چون که صد آمد نود هم پیش ماست

تا که بر لب نامت ای زیباترین، می آورم
آسمان ها را تو گویی بر زمین می آورم
تو طلوع آفتابی، من اذان مغربم
زیر لب نام امیرالمؤمنین می آورم

دل هر چه نظر به وسعت عالم تافت
جز نور تو در عرصه ی آفاق نیافت
هنگام نهادن قدم بر سر خاک
دیوار حرم به احترام تو شکافت

مطالب مرتبط»»