دلایل مهم کاهش میل جنسی در خانم ها چیست؟
دلایل مهم کاهش میل جنسی در خانم ها چیست؟
جنبههای فیزیولوژیکی میل جنس زنان، تا حدود زیادی تحت تاثیر کنترل هورمونی قرار دارد. هورمونهای زنانه، یعنی استروژن و پروژسترون، نقش مهمی در این زمینه دارند و عدم تعادل آنها میتواند اثرات قابل توجهی بر رابطه جنسی باقی بگذارد.
هر گونه تغییر قابل توجه در وضعیت هورمونهای زنانه، عملکرد جنسی زنان را مختل میکند. این تغییرات هورمونی مخرب معمولا در دوره یائسگی، شیردهی به نوزاد، پس از زایمان و بعد از هیسترکتومی اتفاق میافتند.
حدود ۱۵ درصد از زنان یائسه، از دست دادن میل جنسی را تجربه میکنند. این نکته نشان میدهد که میل جنسی زنان بهراحتی تحت تاثیر داروهای هورمونی قرار میگیرد. ما بیشتر با قرصهای ضدبارداری در این زمینه آشنایی داریم، اما روشهای ضدبارداری هورمونی دیگر مانند تزریق پروژسترون یا ایمپلنت نیز میتوانند چنین تاثیری داشته باشند.
هورمون دیگری که در رابطه با میل جنسی زنان دارای اهمیت است، هورمون مردانه تستوسترون نام دارد. شاید این موضوع عجیب به نظر برسد، اما بدن زنان به سطح مشخصی از هورمون تستوسترون نیاز دارد. میل جنسی زنان و برانگیختگی جنسی آنان تحت تاثیر همین هورمون قرار میگیرد.
۷ نکته درباره کاهش میل جنسی زنان
شایعترین شکایت جنسی زنانی که با دفتر من تماس میگیرند، با این جمله شروع میشود: «دیگر علاقهای به رابطهزناشویی ندارم.» حتی زنان جوان این شکایت را بیان میکنند. نتایج یک بررسی جدید نشان میدهد ۴۰ میلیون نفر از زنان آمریکایی چنین شکایتی دارند اما مشکل چیست؟ آیا این زنان این مشکل را با شوهرانشان مطرح کردهاند؟…
اولینباری که این شکایت را از یکی از مراجعانم شنیدم، حیرتزده شدم. صدای گوینده طنینی بسیار نومیدانه داشت، گویی آن زن به مشکلی دائمی گرفتار شده بود. اما تجربه من در درمان هزاران زوج نشان داده است که میتوان علت کاهش میلجنسی زنان را شناخت و به زن و شوهرها کمک کرد بر این مشکل غلبه کنند.
اولین گام در درمان کاهش میلجنسی این است که ریشه آن را بشناسیم. آیا کاهش میل زن علتی درونی دارد؟ آیا به اشکال تصویر ذهنیاش از خودش (خودانگارهاش) مربوط میشود؟ یا اینکه ریشه مشکل را باید در سابقه روابطزناشویی زوج جستجو کرد؟
آیا روابطزناشویی زن و شوهر قربانی «جنگ قدرت» میان آنها شده است؟ آیا مشکلی فیزیولوژیک باعث درد و خشکی دستگاه تناسلی زن شده است؟ یا مشکلی عمیقتر در ناخودآگاه زن را درگیر کرده است که ناشی از شرم یا آسیبهای روانی یا محیط خانوادهای است که زن در آن تربیت شده است؟
معمولا یکی دو جلسه درمانی نخست به تعیین زمان شروع کاهش میلجنسی و یافتن علت آن میگذرد. آشنایی با سوالهایی که من در این جلسهها میپرسم، به شما نیز کمک خواهدکرد تا اگر مشکل مشابهی دارید، موقعیت خود را تجزیه و تحلیل کنید: هریک از این پرسشها به یک حوزه معین مربوط به اختلال جنسی میپردازد. در بسیاری از زنان ممکن است در چند حوزه اختلال وجود داشته باشد.
۱. اوج
آیا به ارگاسم (اوج لذت جنسی) میرسید؟ برای خانمی که تجربه ارگاسم ندارد یا به اصطلاح دچار «آنورگاسمی» است، بر اهمیت این موضوع تاکید بسیاری میشود.
روابطزناشویی به لذت، احساس، اشتیاق و رهایی نیاز دارد. یقینا زنان از رابطهزناشویی فقط رسیدن به اوجلذت یا ارگاسم را نمیخواهند اما بدون رسیدن به چنین اوجی، میلجنسیشان کاهش مییابد و روند تحریک شدنشان کندتر خواهدشد زیرا بدن «عاقل» است. بدن میگوید: «چرا خودم را برای صعود به کوهی به زحمت بیندازم که در قلهاش برای من چیزی وجود ندارد؟»
پزشک متخصص به زوج یاد میدهد چقدر طول میکشد تا زنی که ارگاسم را تجربه نکرده است، به این اوج برسد و چه کارهایی برای رسیدن به این اوج باید انجام داد و از چه وسایلی استفاده کرد.
۲. درد
آیا هنگام انجام روابطزناشویی احساس درد میکنید؟ خشکی، درد هنگام آمیزش، گرفتگی عضلات واژن، درد هنگام تحریکشدن، درد کلیتوریس و دردهای پس از درمان سرطان میتوانند رابطهزناشویی را مختل کنند. در طول سالهای کارم از مشاهده زنان فراوانی که میگفتند هنگام رابطه زناشوییشان از شدت درد دندانهایشان را به هم میفشارند، شگفتزده شدهام.
در اغلب موارد یک علت فیزیولوژیک برای احساس درد وجود دارد و زن باید تحتنظر متخصص زنان یا گاهی فیزیوتراپیست درمان شود. پس از درمان علت فیزیولوژیک درد، درمانگر جنسی به همسران کمک خواهد کرد دوباره چرخ روابط جنسی را به حرکت درآورند.
اگر علت درد هنگام برقراری روابطزناشویی علایم یائسگی باشد، میتوان با هورمونها یا درمانهای طبیعی آنها را برطرف کرد و مانع قطع روابط جنسی زوج شد.
شایعترین تشخیصهایی که در این موارد داده میشوند عبارتند از: واژینیسموس (گرفتگی عضلات مجرای بیرونی واژن)، وستیبولیت (درد در ورودی واژن و اغلب در قوس کفی آن)، دیسپارونیا (درد هنگام روابطزناشویی)، تقریبا همه این مشکلات قابلحل یا بهبود هستند. لازم نیست حتی یک روز دیگر به تحمل درد ادامه دهید. به پزشک متخصص دردهای لگنی و درمانگر جنسی مراجعه کنید.
۳. تخیل
در «یک ماه» چندبار به روابطزناشوییتان فکر میکنید؟ افکار زنان درباره روابطزناشویی ممکن است از لذت ساده در آغوشگرفتن صبحگاهی شوهر پیش از رفتن به سر کار تا شنیدن یک ترانه عاشقانه که احساسات مثبت یا حتی احساسات قبلیشان را در آنها برانگیزد، متفاوت باشد.
برای زنانی که دچار کمبود میلجنسی هستند، همه این انواع احساسات مثبت سودمند است. حتی اگر کسی در پاسخ به پرسش اول این بخش، پاسخ بدهد «دو بار در ماه»، به حل مشکل زن امیدوار میشوم و میدانم که میتوانم روابطزناشویی زوج را به مسیر طبیعی بازگردانم.
با تشویق زن به اینکه با همسرش بر حداقل یکی از این افکار مثبت متمرکز شوند و اجازه دهد میلی پذیرنده در او ایجاد شود که آغازگر رابطه باشد. سرانجام زمانی میرسد که مرد میتواند تمایل همسرش را احساس کند و بهتدریج شمار این موارد افزایش مییابد و گرمای روابطزناشویی بازمیگردد.
اگر پاسخ زن «صفر» باشد، من بر احساسهای منفی او درباره روابطزناشویی مانند اینکه «امیدوارم امشب خبری از رابطهزناشویی نباشد» متمرکز میشوم. وجود این احساسات منفی بیانگر آن است که فرد به موضوع آگاهی دارد. اگر زن اصولا اجازه ندهد افکار مربوط به روابطزناشویی به ذهنش راه یابد، لازم است عمیقتر به بررسی روانی او پرداخت تا علت بیمیلی او را دریافت.
۴. رابطه
آیا همسرتان به شما احترام میگذارد؟ به حرفهای شما گوش میدهد؟ بار امور زندگی بهطور منصفانهای بین شما تقسیم شده است؟
پرسیدن چنین سوالهایی از زن اطلاعات بیشتری در اختیار درمانگر میگذارد تا اینکه فقط از او سوال کند از ازدواجش راضی است یا نه و یک پاسخ ساده دفاعی بشنود.
کیفیت ارتباط میان دو همسر نقش مهمی در کاهش میلجنسی زن دارد. در بیشتر زنان «پیوند عاطفی»، اساس تداوم تمایل جنسی است بنابراین او و همسرش باید بیاموزند که چگونه رفتارهایشان را به شیوهای تغییر دهند که رابطهزناشوییشان از بند «جنگ قدرت» رها شود.
سوالهای دیگری که باید از زن پرسید اینهاست: آیا همسرش برایش جذابیت دارد و نظرش درباره جذابیت خودش برای همسرش چیست؟ آیا از همسرش میترسد؛ آیا همسرش آدم بدخلقی است؟ از چه وقتی کاهش برانگیختگی جنسیاش شروع شد؟ پس از ماهعسل؟ پس از به دنیا آمدن بچهها؟ پس از یائسگی یا بالا رفتن سن؟ آیا مشکل بیوفایی مطرح بوده است؟
۵. فیزیولوژی
آیا مشکلات خلقی بر تمایل جنسی شما تاثیر میگذارد؟ افسرده یا مضطرب هستید؟ برای درمان اختلالهای خلقی مانند افسردگی داروهایی مانند فلوکستین که ممکن است میلجنسی را مهار کنند، مصرف میکنید؟
آیا قرص ضدبارداری خوراکی مصرف میکنید؟ قرصهای ضدبارداری خوراکی شهرت بدی در کاستن از میلجنسی و خشکی یا دردناکی واژن دارند.
آیا بارداری و زایمان بر بدن و واژن شما اثر گذاشته است؟ دچار افسردگی پس از زایمان شده بودید؟ پس از بچهدار شدن هنوز به جذابیت خود توجه دارید؟ تمام توجه شما و شوهرتان به تامین نیازهای فرزندانشان متمرکز نشده است؟
آیا در سن یائسگی هستید؟ برای تغییرات جنسیای که در این دوره رخ میدهد، درمان شدهاید؟ بسیاری از زنان در سن یائسگی علایمی را تجربه میکنند که روابطزناشویی آنها را مختل میکند؛ تعریق شبانه که آنها را فرسوده میکند، کاهش تولید هورمون تستوسترون (که در میلجنسی زنان هم نقش دارد) و کاهش استروژن که باعث تغییرات در احساس نیاز به رابطهزناشویی میشود، خشکی و تحلیلرفتگی واژن و… زنان در گروه سنی ۴۵ تا ۶۰ سال بیشتر از کاهش میلجنسیشان شکایت میکنند.
آیا به سرطان پستان یا سرطان زنانه دیگری مبتلا بودهاید؟ آیا به دلیل برداشتن پستان (که نماد زنانه بسیار آشکاری است) برای درمان سرطان، خودانگارهتان آسیب دیده است؟ آیا به شما گفته شده است که درمانهای سرطان (شیمیدرمانی، دارودرمانی، پرتودرمانی) ممکن است بر رابطه جنسیتان اثر بگذارد؟
آیا شوهرتان به سرطان پروستات مبتلا بوده است؟ او دچار اختلالهای فیزیولوژیک مختلکننده کارکرد جنسی است؟
۶. تحریک
آیا رابطه زناشویی برایتان جذابیت دارد؟ رابطهزناشویی برایتان مفرح است یا به کاری تکراری، روزمره و ملالآور تبدیل شده است؟ شما و همسرتان ایدههایی برای تنوع دادن به تجربههای جنسیتان دارید؟
رفتار همسرتان هنگام رابطه زناشویی چگونه است؟ رابطهتان چقدر طول میکشد؟ آیا روابطزناشوییتان با شوهرتان قبلا تحریککنندهتر بوده است؟ عملکرد همسرتان خوب نیست؟ تا چه حد درباره شیوههایی که واقعا باعث تحریک شما و رسیدن به ارگاسم میشود، با همسرتان حرف زدهاید؟ آیا شما و همسرتان هنگام صحبت درباره نیازهای جنسیتان مهربان و موقعشناس هستید؟
۷. تعداد
چندبار در هفته رابطه زناشویی دارید؟ چندبار در ماه؟ چندبار در سال؟ دانستن پاسخ این پرسشها و پیوند عاطفی دو همسر بسیارمهم است و اینکه آیا پاسخ زن و مرد به این پرسشها تفاوت دارد یا یکی است. یک زن دچار کمبود میلجنسی ممکن است بگوید هفتهای یکبار اما شوهرش پاسخ دهد: «نه، اون هفتهای که عادتماهیانه بودی و ۹ ماه قبل در هفتهای که مادرت به دیدن ما آمده بود» اگر زن و شوهر درباره دفعات برقراری رابطه زناشویی توافق نداشته باشند، یعنی رابطهشان مختل است.
در بسیاری از موارد زوجها به من میگویند مساله فقط دفعات رابطهزناشویی نیست، بلکه مشارکت زن در رابطه و تمایل او به آن است. گاهی همسر زن انتظارهای غیرمعقولی درباره دفعات برقراری رابطه زناشویی دارد، در این موارد ممکن است به اشتباه میلجنسی زن بهدلیل تطبیق نداشتن آن با میلجنسی شوهر، مختل شمرده شود.
نمیتوان برای حل مشکل میلجنسی شدید یک طرف و میلجنسی کم طرف دیگر، به سادگی حد میانه را گرفت. هنگامی که مساله شمار فعالیت جنسی مطرح است، هر همسر باید به نیازهای همسر دیگر توجه و درک عمیقی از آن پیدا کند. با اینکه این پرسشها همه ریشههای میلجنسی کم را در برنمیگیرند، اما اغلب نقطه شروع خوبی برای شروع بحث و یافتن راهی هستند که حل مشکل ممکن است از آن شروع شود.
مدت زیادی که از آغاز دخول آلت در مهبل تا پایان انزال در نظر گرفته می شود، در جانوران مختلف متفاوت است چنانکه این مدت برای گربه ها و فیل ۳۰ ثانیه، در بیشتر جوندگان ۱۰ ثانیه و در برخی از جانوران خانواده سمور نیم ساعت و در بعضی از راسوها هشت ساعت است. در انسان پس از دخول متوسط پس از ۲ دقیقه، انزال رخ می دهد و با وقوع انزال عمل جنسی نیز به پایان می رسد. اما اگر مردی چندبار پی در پی نزدیکی کند و یا به روشی دیگر خود را به اوج لذت جنسی برساند، در نزدیکی بعدی مدت بیشتری برای وقوع اوج لذت جنسی برساند، در نزدیکی بعدی مدت بیشتری برای وقوع اوج لذت جنسی و انزال لازم خواهد داشت. اما بیشتر مردان سالم می توانند تا حدود ۲۰ دقیقه یا بیشتر عمل نزدیکی را دوام دهند و البته این کار با دشواری و تا حدی خستگی و ناراحتی همراه است. تازه نیروی دوام دادن نزدیکی (یا اصطلاحا نیروی کمر – Staying Power ) در افراد مختلف یکسان نیست و برخی زودتر و بعضی دیرتر از حد معمول به اوج لذت جنسی و انزال می رسند. البته کوتاهی و درازی بیش از حد مدت نزدیکی هر دو غیر عادی است و این هر دو می تواند انگیزه مراجعه مرد به پزشک و اقدامات بهداشتی باشد.
زن دیرتر تحریک می شود و بطور متوسط ده دقیقه طول می کشد تا به اوج لذت برسد بنابراین از نظر بهداشت جنسی، برای تمام خانم ها، تحریک جنسی پیش از نزدیکی لازم است و این تحریک نه تنها به صورت ملامسه ها و نوازش های فیزیکی بلکه همراه با اظهار علاقه از جانب شوهر و بیان کلمات عشق آفرینی است که حاکی از زیبایی زن، تعلق او به شوهر و سزاواری او برای پرستش و امثال اینهاست. و زن در برابر آن ها حساسیتی ویژه دارد و گاه زن به تحریک روانی بهتر از تحریک فیزیکی پاسخ می دهد.
در گذشته اصلا مسائه میل جنسی را در زن منکر می شدند و زنان اساسا جرات نمی کردند به شوهر خود در مورد حساس بودن کلیتوریس یا پستان یا جای دیگری از بدنشان سخنی بگویند و حتی نام اندام های آمیزشی را نیز در نزد مرد به زبان نمی آوردند و آشکار است که ابدا مهارتی در نزدیکی و شیوه های گوناگون آن نداشتند. مردان گرچه هرچه می خواستند می کردند ولی آنان نیز نقاط حساس بدن زن را نمی شناختند و کاری به ارضای میل جنسی زن و رسانیدن او به اوج لذت جنسی نداشتند.
به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، عدم رضایت جنسی با تحریک پذیری، بیخوابی، بدخویی و حالت اضطرابی ویژه ای همراه می شود و قدرت عملی فرد را نیز در روز بعد کاهش می دهد. رسیدن به اوج لذت جنسی، برای زن رضایت جنسی کامل به همراه می آورد لیکن زن کمتر به اوج لذت جنسی دست می یابد و معمولا رضایت مختصری که پیدا می کند حاصل لذتی است که بطور کلی از عمل نزدیکی می برد و گاه بسیاری از خانم ها اصلا از وجود پدیده ای به نام اوج لذت جنسی خبردار نیستند و وقتی یکبار در مورد آن سخنی می شنوند در صدد دست یافتن به آن بر می آیند و اگر موفق شدند آنرا برای دوستانشان نیز تعریف می کنند: که آتش گرفتم، سوختم، آب شدم، در گرداب لذت بلعیده شدم و چنین و چنان. ولی اگر نزدیکی هیج لذت و رضایتی برایش ایجاد نکند تنها اثر آن پرخون شدن اندام های محوطه لگنی است که احساس ناراحتی و درد در زن ایجاد می کند و خانم های ایرانی آنرا بیشتر با عبارت پهلویم درد می کند یا کلیه ام درد می کند بیان می کنند.
اوج میل جنسی زنان در چندسالگی است؟
ممکن است در رابطهی جنسی با همسر خود دچار مشکلاتی باشید. پس بهتر است این سوالها را همراه با جوابشان بخوانید، شاید مشکل شما هم باشد.
چگونه باید به همسرم بگویم که زیاد در کارهای جنسی مهارت ندارد؟
با احتیاط کامل. بسیاری از مردان نسبت به عملکرد جنسی خود اعتماد به نفسِ کافی ندارند، بنابراین قبل از آنکه درباره این موضوع با او صحبت کنید، بهتر است به او بگویید که در هر شرایطی از بودن و خوابیدن و رابطهی جنسی با او لذت میبرید و به این روش اعتماد به نفس و غرورش را پررنگ کنید. در مرحله بعد، اگر این مشکل نعوظی باشد، باید بدانید که او اصلا دوست ندارد به آن اشاره کنید و خودش میداند، او فقط میخواهد شما درکش کنید. و اگر مشکل زودانزالی است، قدرت و توانایی او را به او یادآور شوید.
نگران این هستم که بهترین رابطهی جنسیام را انجام داده باشم، بخصوص الان که در اوج جوانیام. آیا همینطور است؟
به لحاظ فیزیولوژیکی، اوج بلوغ جنسی زن در ۱۹ سالگی است. در واقع زمانی که استروژن و پروژسترون در اوج فعالیت خود هستند. اما ۱۹ سالگی سنی نیست که اکثر زنان بخواهند بگویند بهترین رابطهی جنسیشان را تا آن سن داشتهاند. یادتان باشد بهترین رابطهی جنسی مسئلهای فیزیولوژیکی نیست، بلکه مسئلهای روانشناختی است.
دوست دارم برای همسرم ناز کنم، اما همسرم میگوید این کارها بیفایده است، آیا باید دست نگه دارم؟
سعی کنید که او را تشویق کنید تا دربارهی این مسئله صحبت کند که چه پیش میآید که اینطور فکر میکند، و خودش چه چیزی دوست دارد. حواستان باشد که لحن صحبتتان عشوهآمیز و نرم باشد. مثل گفتن اینکه: این را دوست داری؟ دوست داری موقع رابطه چطوری باشم؟
چرا زنان میل جنسی خود را از دست میدهند؟
جام جم سرا: در بسیاری از زنان، کاهش هورمون، استرسهای شغلی، مشکلات بین فردی با همسر، یائسگی و سایر مسائل باعث از بین رفتن میل جنسی میشود.
برخلاف مردان که عدم توانایی نعوظ شایعترین مشکل جنسی آنهاست، در مورد زنان ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی باعث ایجاد اختلال در میل جنسی میشود. امروزه به کمک روشهای درمانی مختلف، امکان بازگشت این غریزه به حالت طبیعی تا حدود زیادی برای زنان امکانپذیر شده است.
از دست دادن میل جنسی چیست؟
برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند که آمیزش جنسی متوالی تاثیری بر میل جنسی و یا خشنودی از آن ندارد.
بعضیها معتقدند که میل جنسی چیزی فراتر از مشکل مربوط به کاهش این میل است. انگیزش جنسی یک مولفه بیولوژیکی از امیال است که بازتاب آن به صورت میل جنسی خود انگیز شامل تفکر جنسی، تخیل شهوتزا و رویا بروز میکند. در واقع نتیجه سیگنال بدن چیزی مشابه کردار جنسی است.
میل و انگیزش جنسی به طور طبیعی با افزایش سن کاهش مییابد اما میل جنسی ترکیبی از فاکتورهای روانی و بین فردی را نیز در بر میگیرد که در مجموع باعث آمادگی برای انجام آمیزش است. بالاتر و فراتر از شهوت چیزی مشابه صمیمیت در روابط باعث ایجاد آمادگی برای آمیزش جنسی میشود.
به عنوان مثال اگر از همسر خود ناراحت باشید، ممکن است در آن برهه زمانی دچار شهوت شوید ولی حاضر نخواهید بود به همسر خود نزدیک شوید. بنابراین تمامی جنبههای موثر در میل جنسی باید مورد آزمایش قرار گیرد تا دلیل اصلی مشکل مشخص شود.
شایعترین عوامل از دست رفتن میل جنسی در زنان عبارتند از:
۱– مشکلات روابط بین فردی: مسائل عملکردی همسر، عدم رضایت روحی در روابط، تولد فرزند و تبدیل شدن به پرستار کودک باعث کاهش میل جنسی میشود.
۲-تاثیرات اجتماعی فرهنگی: استرسهای شغلی، فشار همگنان و تصاویر رسانهای از جنسیت میتواند به طور منفی میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.
۳-کاهش تستسترون: هورمون تستسترون میل جنسی مردان و زنان را تحت تاثیر قرار میدهد. سطح تستسترون در دهه ۲۰ زندگی زنان در اوج مقدار خود میباشد و سپس به موازات افزایش سن مقدار آن نیز به طور متوالی کاهش خواهد یافت تا دوران یائسگی شروع شود، هر چند که دوران یائسگی نیز پایان میل جنسی در همه زنان نیست.
۴-مشکلات بالینی: بیماریهای روحی مثل افسردگی یا اختلالات تیروئیدی، اندرومتروز و یا فیبرویدز میل جنسی زنان را تحت تاثیر قرار میدهد.
۵-داروها: بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای کاهنده فشار خون و داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش میل جنسی میشود.
۶-سن: سطح خون حاوی آندروژن به موازات افزایش سن مدام در حال کاهش خواهد بود.
درمان
به دلیل اینکه این اختلال حاصل ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی است، لذا ترکیبی از درمانها برای رفع این اختلال لازم است:
۱- مشاوره فردی/ درمان جنسی: درمان جنسی برای افراد و زوجین بسیار موثر است. عدم میل جنسی معمولا هر دو طرف را تحت تاثیر قرار میدهد و لذا مشاوره هر دو میتواند بسیار موثر و مفید واقع شود.
۲-تعویض داروها و یا تغییر در میزان مصرف: اگر دلیل اصلی اختلال داروها باشد، تغییر در نوع دارو و استفاده از درمانهای جایگزین توصیه میشود. به عنوان مثال اگر داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش سطح تستسترون شده میتوان از روشهای دیگر ضد بارداری که غیر هورمونی است استفاده کرد.
۳-توجه به مشکلات بالینی: درمان امراض خاص مثل فیبروئید به کمک جراحی میتواند مفید باشد.
۴-استروژنهای واژنی: در زنان یائسه، خشکی واژن که دلیل اصلی عدم رضایت از آمیزش است به کمک کرم استروژن واژنی قابل درمان است.
۵-درمان تستسترون: با اینکه هورمون یا داروی خاصی برای درمان مشکلات جنسی وجود ندارد، اما بعضی متخصصان زنان و زایمان استفاده از این هورمون را برای افزایش سطح آن به حد طبیعی پیشنهاد میکنند.
دلایل کاهش میل جنسی زنان
اختلال میل جنسی در خانم ها خیلی پیچیده تر از آقایان است اما بسیاری از آنها به راحتی و اغلب بدون مداخله های درمانی و صرفا با دادن اطلاعاتی قابل حل هستند. تمایلات جنسی در زنان بیشتر ریشه در عوامل بیولوژیکی و روانی دارد. وقتی خانمی با مشکل کاهش میل جنسی به کلینیک مراجعه می کند، علاوه بر تمام جنبه های جسمی باید به عوامل روانی، بیولوژیک، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، طرز فکر، اعتقادها و دیدگاه هایش نسبت به روابط زناشویی نیز توجه شود. اما این عوامل بیولوژیکی و روانی کدامند؟ در «سلامت جنسی» این هفته، پاسخ این پرسش و پرسش هایی از این قبیل را خواهید گرفت.
به طور کلی زنانی که دچار اختلال های هورمونی اند، به هر دلیلی از درد مزمن رنج می برند، مبتلا به دیابت یا بیماری های روان همچون افسردگی و اضطراب هستند، به علت بیماری های بدخیم، شیمی درمانی یا پرتودرمانی می شوند، دچار بیماری های قلبی- عروقی هستند، داروی خاصی مصرف می کنند، تجربه ناخوشایندی از رابطه زناشویی با همسرشان دارند، رابطه عاطفی خوبی با همسر ندارند یا مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته اند، اعتماد به نفس پایینی دارند، مثلا فکر می کنند سطح اجتماعی شان خیلی پایین تر از همسر است، تصویر ذهنی بدی از اندام خود دارند و در نهایت انسانی پرمشغله، گرفتار و از نظر اجتماعی و خانوادگی تحت فشارند، بیشتر دچار کاهش میل جنسی می شوند.
تشخیص اختلال جنسی در زنان کمی دشوار است
اختلال میل جنسی در زنان به راحتی قابل تشخیص نیست چون ممکن است اختلال های دیگری مثلا اختلال در برانگیختگی و ارضا و احساس درد هنگام رابطه زناشویی، خشکی واژن و حتی نداشتن رابطه عاطفی با همسر باعث اختلال در میل جنسی زن شود. این نوع اختلال های ثانویه اختلالی است که از ابتدا وجود نداشته و بعدها به وجود آمده ولی در اختلال میل جنسی اولیه بیمار از شروع اولین رابطه زناشویی دچار این مشکل بوده است.
کاهش میل جنسی 2 نوع است
حدود یک سوم از زنانی که رابطه زناشویی دارند، دچار کاهش میل جنسی هستند.
وقتی خانم، همیشه دچار کاهش میل جنسی است، کاهش میل جنسی از نوع عمومی است. در نوع دوم زن واقعا کاهش میل جنسی ندارد ولی به علت دوست نداشتن همسر (مثل عقد اجباری) در مواجهه با او دچار کاهش میل جنسی می شود. این نوع کاهش، موقعیتی و روانی است. کاهش میل جنسی از نظر شدت به ۳ نوع تقسیم می شود. اگر کاهش میل جنسی خفیف باشد، اختلال چندانی در روابط زناشویی ایجاد نمی شود و همسر نیز معمولا مطلع نخواهدشد. خانم هایی که به طور متوسط دچار این مشکل هستند، اغلب به عنوان یک وظیفه و بدون رضایت باطنی رابطه زناشویی برقرار می کنند اما در موارد شدید خانم اصلا حاضر به برقراری رابطه نیست و این عمل ممکن است باعث از هم پاشیدگی زندگی زناشویی شود.
یائسگی و کاهش میل جنسی
برای اینکه میل جنسی در زن ایجاد شود، سیستم های هورمونی، عصبی- عضلانی، عروقی و نهایتا روانی باید هماهنگ عمل کنند. اختلال در این مسیر باعث اختلال در میل جنسی می شود. شایع ترین علت کاهش میل جنسی یائسگی است چون میل جنسی رابطه بسیار نزدیکی با سطح هورمون های زنانه و حتی هورمون های مردانه دارد زیرا در بدن همه زنان مقداری هورمون مردانه وجود دارد.
در زنانی که به علت بیماری تخمدان ها خارج می شوند، ترشح هر دو هورمون قطع می شود ولی در بدن زنان با یائسگی طبیعی، مقداری هورمون مردانه باقی می ماند ولی ترشح دو هورمون کاهش می یابد. افسردگی و بیماری ام اس دو علت شایع بعد از یائسگی هستند که بیماران را به دلیل کاهش میل جنسی به مطب پزشک می کشانند.
اول تشخیص علت، بعد درمان ریشه ای
زنانی که با شکایت کاهش میل جنسی مراجعه می کنند، در سه گروه سنی قرار دارند. خانم های جوان، خانم های حول و حوش یائسگی و خانم های یائسه. برای بررسی علت کاهش میل جنسی ابتدا این ۳ عامل خیلی مدنظر قرار می گیرد. هر بیمار باید از نظر تمام علل گفته شده بررسی شود چون در خیلی از موارد اصلا بیمار کاهش میل جنسی ندارد و عاملی دیگر باعث شده این مشکل به وجود آید. به هر حال کاهش میل جنسی مشهود در زنان مشکل مهمی است و باید درمان شود. توصیه اکید این است زنان کاهش میل جنسی را جدی بگیرند و درصدد رفع آن برآیند. زنانی که به علت کاهش میل جنسی از همسرشان جدا شده اند، نباید دوباره ازدواج کنند مگر اینکه مشکلشان حل شده باشد. درمان موفق منوط به تشخیص درست نوع اختلال و علت آن است.
افسردگی پس از زایمان چیست و چقدر طول میکشد؟
تست حاملگی چیست و چه موقع باید انجام شود؟
آموزش چگونه صحبت کردن با دختر فرا بگیرید
بهبود زندگی جنسی خانم ها با درمان فیبروئیدهای رحمی