روش های مختلف و کاربردی درمان عفونت ادراری برای زنان و مردان
در این نوشته از بخش پزشکی و سلامت پرتال دلبرانه قصد داریم در باره درمان عفونت ادراری بحث کنیم
درمان عفونت ادراری یکی از دغدغه های مبتلایان به این بیماری می باشد که بسیار اذیت کننده است.
برای همین بر آن شدیم که از بهترین و معتبر ترین منابع برای شما مطالبی را جمع آوری نماییم.
امیدواریم که مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.با ما همراه باشید…
روش های مختلف و کاربردی درمان عفونت ادراری برای زنان و مردان
سلب مسئولیت:از مصرف خودسر دارو ها بدون تجویز پزشک جدا خوداری نمایید که ممکن است عواقب جبران ناپذیری داشته باشد.
☑️ هفت راه برای درمان عفونت دستگاه ادراری بدون آنتی بیوتیک
عفونت ادراری ناشی از عفونت باکتریایی است، بنابراین پزشکان معمولاً آنها را با آنتی بیوتیک درمان می کنند.
اما آیا درمان عفونت ادراری بدون آنتی بیوتیک امکان پذیر است؟
عفونت ادراری از شایع ترین عفونت های باکتریایی در ایالات متحده است.
این بیماری بخصوص در خانم ها شایع تر است، حدود ۵۰ درصد از آنها در طول زندگی خود مبتلا عفونت ادراری می شوند.
عفونت های ادراری معمولا نیاز به درمان های مجدد نیز دارند.
بسیاری از مردم می خواهند بدانند که آیا درمان های غیر آنتی بیوتیکی می توانند عفونت ادراری را برطرف کنند یا نه.
ما در اینجا این احتمال را بررسی می کنیم و هفت درمان خانگی مبتنی بر شواهد را ارائه می دهیم که می توانند به درمان عفونت ادراری کمک کنند.
☑️ آیا می توانید عفونت ادراری را بدون آنتی بیوتیک درمان کنید؟
درمان های خانگی معمولا برای عفونت های ادراری خفیف مناسب هستند.
آنتی بیوتیک ها یک درمان موثر برای عفونت های ادراری هستند.
با این حال، بدن اغلب می تواند عفونت های جزئی ادراری و بدون عارضه را به تنهایی و بدون کمک آنتی بیوتیک ها برطرف کند.
براساس برخی تخمین ها، ۲۵-۴۲ درصد از عفون هایت ادراری بدون عارضه به خودی خود بهبود پیدا می کنند در این موارد،
افراد می توانند طیف وسیعی از داروهای خانگی را امتحان کنند تا بهبودی سریعتر شود.
عفونت های ادراری پیچیده به درمان پزشکی نیاز دارند.
این عفونت های ادراری شامل یک یا چند مشکل زیر هستند:
- تغییر در دستگاه ادراری یا اندام هایی مانند پروستات متورم یا کاهش جریان ادرار
- گونه های باکتریایی که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند.
- شرایطی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد، مانند HIV ، بیماری قلبی یا لوپوس
☑️ فواید آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری
آنتی بیوتیک ها یک درمان استاندارد برای عفونت ادراری هستند، زیرا باکتری های ایجاد کننده عفونت را از بین می برند.
اکثر عفونت های ادراری هنگام ورود باکتری ها از خارج از بدن به مجاری ادراری ایجاد می شوند.
گونه باکتریایی که به احتمال زیاد مسئول عفونت ادراری هستند، عبارتند از:
- گونه های اشرشیاکلی، که تا ۹۰ درصد از کل عفونت های مثانه را شامل می شوند.
- استافیلوکوک اپیدرمیدیس و استافیلوکوکوس اورئوس
- کلبسیلا پنومونیه
☑️ خطرات آنتی بیوتیک برای عفونت ادراری
در حالی که آنتی بیوتیک ها معمولاً می توانند به سرعت و به طور مؤثر عفونت ادراری را درمان کنند،
بعضی از افراد می توانند نسبت به آنها حساسیت داشته باشند و استفاده از آنها می تواند برای چنین افرادی، خطرات خاصی را به همراه داشته باشد.
به عنوان مثال، حدود ۲۲ درصد از زنانی که تحت درمان عفونت های ادراری بدون عارضه قرار می گیرند،
دچار عفونت کاندیدای واژینال می شوند که نوعی عفونت قارچی است.
سایر عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها به عنوان درمان عفونت ادراری شامل موارد زیر است:
خطرات شدیدتر در استفاده از آنتی بیوتیک ها عبارتند از:
- ۱. ایجاد انواع قوی تر از باکتری ها
با گذشت زمان، برخی از گونه های باکتریایی در برابر آنتی بیوتیک های سنتی مقاوم شده اند.
گونه های مختلفی از E. coli وجود دارد که مقاومت به دارو را افزایش می دهند و این علت اصلی عفونت ادراری ها است.
هر بار که افراد از آنتی بیوتیک استفاده می کنند خطر ابتلا به باکتری ها در برابر آن افزایش می یابد.
این حتی در مواردی که افراد دستورالعمل پزشک را برای تکمیل دوره درمانی کامل خود رعایت نکنند بیشتر نیز می شود.
در نتیجه ، پزشکان در تلاشند که مصرف آنتی بیوتیک ها را کاهش دهند،
به خصوص هنگامی که سایر درمان ها ممکن است مؤثر باشند یا وقتی بیماری ها به تنهایی برطرف می شوند.
ادامه یک دوره آنتی بیوتیک تا تاریخ پایانی که پزشک دستور داده، ضروری است.
مردم همچنین هرگز نباید آنتی بیوتیک ها را با دیگران به اشتراک بگذارند.
-
۲. به باکتری های خوب آسیب می رسانند
بدن ما حاوی باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها است که به طور هماهنگی زندگی می کنند و به عملکردهای بدن کمک می کنند.
آنتی بیوتیک ها ممکن است برخی از این باکتری ها را از بین ببرند که احتمال بروز سایر عفونت ها را افزایش می دهد.
☑️ هفت روش برای درمان عفونت ادراری بدون آنتی بیوتیک
در حالی که تحقیقات علمی، استفاده از برخی از داروهای عفونت ادراری در منزل یا طبیعی را پشتیبانی می کند،
اما برخی از آنها از هزاران سال پیش بخشی از سیستم های طب سنتی بوده اند.
برای درمان عفونت ادراری بدون آنتی بیوتیک، افراد می توانند درمان های خانگی زیر را امتحان کنند:
🔵 درمان خانگی عفونت ادراری
-
۱. بدن خود را مرطوب نگه دارید.
استفاده از آب آشامیدنی به طور مرتب ممکن است به درمان عفونت ادراری کمک کند.
نوشیدن آب کافی از ساده ترین راه ها برای پیشگیری و معالجه عفونت ادراری است.
آب به اندام های دستگاه ادراری کمک می کند تا ضمن حفظ مواد مغذی حیاتی و الکترولیت ها، مواد اضافی را از بدن به طور مؤثر حذف کند.
آبرسانی همچنین باعث رقیق شدن ادرار و سرعت بخشیدن به آن در سیستم بدن می شود
و رسیدن باکتری ها به سلوله ایی که در اندام های ادراری قرار دارند و باعث ایجاد عفونت می شود را سخت تر می کند.
هیچ توصیه ای برای میزان مصرف نوشیدن روزانه آب وجود ندارد، زیرا نیاز به آب برای هر فرد متفاوت است.
به طور متوسط ، هر روز افراد باید حداقل شش تا هشت لیوان آب بنوشند.
-
۲. هنگام نیاز ادرار کنید
تکرر ادرار باعث فشار بر باکتری های دستگاه ادراری می شود که می تواند به پاکسازی آنها کمک کند.
همچنین میزان زمان قرار گرفتن باکتری های ادرار در معرض سلول های مجاری ادراری را کاهش می دهد
و خطر اتصال آنها و ایجاد عفونت را کاهش می دهد.
همیشه در اسرع وقت ادرار کنید و آن را به تعویق نیاندازید.
-
۳. آب زغال اخته بنوشید
آب زغال اخته یکی از مناسب ترین روش های درمانی عفونت ادراری است.
مردم نیز به طور سنتی از آن برای کمک به پاک کردن عفونت های عمومی و سرعت بخشیدن به زمان بهبود زخم استفاده می کردند.
مطالعات در مورد تأثیر آب زغال اخته برای عفونت ادراری نتایج متفاوتی داشته است.
طبق یک بررسی، آب زغال اخته حاوی ترکیباتی است که ممکن است از اتصال سلول های E. coli به سلول های دستگاه ادراری جلوگیری کند.
آب زغال اخته همچنین حاوی آنتی اکسیدان ها از جمله پلی فنول ها است که خاصیت ضد باکتری و ضد التهابی دارند.
هیچ دستورالعمل مشخصی در مورد میزان مصرف آب زغال اخته برای نوشیدن یک عفونت ادراری وجود ندارد،
اما یک توصیه مشترک این است که هر روز حدود ۴۰۰ میلی لیتر (میلی لیتر) حداقل ۲۵ درصد آب زغال اخته بنوشید
تا از پیشگیری یا درمان عفونت ادراری جلوگیری شود.
-
۴- از پروبیوتیک ها استفاده کنید
باکتری های مفید که به عنوان پروبیوتیک شناخته می شوند، می توانند به سالم نگه داشتن مجاری ادراری و پاکسازی آنها از باکتری های مضر کمک کنند.
به ویژه، ممکن است گروهی از پروبیوتیک ها به نام لاکتوباسیل ها در درمان و پیشگیری از ابتلا به عفونت ادراری کمک کنند.
آنها ممکن است این کار را توسط اقدامات زیر انجام دهند:
- جلوگیری از اتصال باکتری های مضر به سلول های دستگاه ادراری
- تولید پراکسید هیدروژن در ادرار، که یک ضد باکتری قوی است
- کاهشpH ادرار که باعث می شود شرایط رشد برای باکتری ها کمتر باشد
افرادی که مکمل لاکتوباسیل را علاوه بر آنتی بیوتیک ها برای عفونت ادراری مصرف می کنند،
ممکن است نسبت به افرادی که از آنها استفاده نمی کنند، مقاومت کمتری به آنتی بیوتیک نشان دهند.
پروبیوتیک در انواع فرآورده های لبنی و غیر لبنی وجود دارند ، از جمله:
- ماست
- کفیر
- برخی از انواع پنیر
- کلم ترش
افراد همچنین می توانند مکمل های پروبیوتیکی مصرف کنند که معمولاً به شکل کپسول یا پودری هستند که در آب یا سایر نوشیدنی ها مخلوط می شوند.
-
۵. به مقدار کافی ویتامین C دریافت کنید
ویتامین C یک آنتی اکسیدان است که به بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می کند.
ویتامین C همچنین با نیترات در ادرار واکنش نشان می دهد که می تواند باکتری ها را از بین ببرد.
این پروسه می تواند PH ادرار را پایین بیاورد و احتمال زنده ماندن باکتری ها را کم می کند.
مردم هزاران سال است که ویتامین C را به اشکال مختلف مانند آب زغال اخته، برای درمان عفونت ادراری استفاده می کنند.
اما کمبود تحقیقات با کیفیت برای تأیید فواید ویتامین C می تواند از پیشگیری یا درمان عفونت ادراری جلوگیری می کند.
طبق تحقیقات محدود، مصرف مکمل های دیگر در کنار ویتامین C ممکن است مزایای آن را به حداکثر برساند.
در یک مطالعه در سال ۲۰۱۶، ۳۸ زن مبتلا به عفونت ادراری، ویتامینC، پروبیوتیک ها و زغال اخته را روزانه سه بار
به مدت ۲۰ روز استفاده کردند و ۱۰ روز فاصله انداخته و دوباره شروع کردند. آنها این چرخه را به مدت ۳ ماه تکرار کردند.
محققان به این نتیجه رسیدند که این می تواند یک روش درمانی مطمئن و مؤثر برای عفونت ادراری باشد.
انستیتوی ملی بهداشت توصیه می کند که برای افراد در سنین ۱۹ سال و بالاتر، زنان باید حداقل ۷۵ میلی گرم ویتامین C در روز مصرف کنند،
در حالی که مردان حدود ۹۰ میلی گرم در روز نیاز دارند.
بزرگسالانی که سیگار می کشند، باید روزانه ۳۵ میلی گرم ویتامین مصرف کنند.
-
۶. مجاری ادراری از جلو به عقب پاک کنید
بسیاری از عفونت های ادراری هنگامی ایجاد می شوند که باکتری های موجود در روده یا مدفوع به مجرای ادرار دسترسی پیدا کنند،
مجرای کوچکی که به ادرار اجازه می دهد از بدن خارج شود.
هنگامی که باکتری ها در مجرای ادرار هستند، می توانند به سایر اعضای دستگاه ادراری انتقال یابند که در آنجا می توانند منجر به عفونت شوند.
پس از ادرار کردن، مثانه خود را به گونه ای که از تماس باکتری ها با دستگاه تناسلی جلوگیری می کند، پاک کنید.
برای پاک کردن دستگاه تناسلی و مقعد از قطعات جداگانه ای از دستمال توالت استفاده کنید.
-
۷. بهداشت جنسی خوب را تمرین کنید
مقاربت جنسی باکتری ها و میکروبه ای دیگر را از خارج بدن به مجاری ادراری وارد می کند.
تمرین بهداشت جنسی خوب می تواند به کاهش تعداد باکتری هایی که افراد می توانند در طی مقاربت و سایر اعمال جنسی منتقل شوند، کمک می کند.
نمونه هایی از بهداشت جنسی خوب شامل موارد زیر است:
- قبل و بلافاصله بعد از رابطه جنسی ادرار کنید.
- استفاده از روش های جلوگیری از بارداری مانند کاندوم.
- شستشوی دستگاه تناسلی به خصوص پوست ختنه گاه، قبل و بعد از انجام اقدامات جنسی یا مقاربت
- شستن دستگاه تناسلی یا تغییر کاندوم در صورت تغییر از رابطه جنسی مقعد به سکس واژینال
- اطمینان از اینکه شرکای جنسی از هرگونه عفونت ادراری فعلی یا قبلی آگاه هستند.
در حال حاضر، محققان در تلاشند واکسن هایی را طراحی کنند که مانع از اتصال بسیاری از باکتری ها به سلول های بدن شوند.
آنها همچنین در حال کار بر روی تولید واکسن های دیگر عفونت ادراری هستند که از رشد باکتری ها جلوگیری کرده و باعث ایجاد عفونت می شوند.
تا به امروز، تنها یک نوع واکسن عفونت ادراری به آزمایشات اولیه انسانی رسیده است.
مطالعات مربوط به بقیه هنوز از حیوانات و نمونه های بافت استفاده می کنند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
مراجعه به موقع به پزشک می تواند به جلوگیری از بدتر شدن عفونت کمک کند.
اگر فردی گمان کند که ممکن است دچار عفونت ادراری شود یا شده است،
باید برای مشاوره در مورد بهترین راه درمان عفونت احتمالی با پزشک خود صحبت کند.
آنتی بیوتیک ها ممکن است همیشه برای درمان عفونت ادراری ضروری نباشند،
اما هنوز هم باید به دنبال مراقبت پزشکی در مورد هر گونه عفونت مشکوک باشید.
این اقدام باعث کاهش خطر ابتلا به عفونت شدیدتر می شود که درمان آن سخت تر است.
☑️ علائم و نشانه های عفونت ادراری شامل موارد زیر است:
- افزایش دفعات ادرار
- درد یا سوزش هنگام ادرار کردن
- تب پایین (پایین تر از ۱۰۱ درجه فارنهایت)
- فشار یا گرفتگی در ناحیه اطراف شکم و کشاله ران
- تغییر در بو یا رنگ ادرار
- ادرار ابری، تیره و یا خون آلود
🎯 چشم انداز
اکثر افراد در بعضی از مراحل زندگی خود به ویژه زنان، عفونت ادراری را تجربه می کنند.
بسیاری از عفونت های ادراری به تنهایی یا با مراقبت های اولیه از بین می روند.
محققان به دنبال راه هایی برای درمان و جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری بدون استفاده از آنتی بیوتیک ها هستند.
چندین روش درمانی طولانی مدت در منزل ممکن است به جلوگیری و معالجه عفونت ادراری کمک کند.
افرادی که فکر می کنند دچار عفونت ادراری شده اند، باید همیشه قبل از تلاش برای درمان عفونت خود با پزشک مشورت کنند.
✅ تشخیص عفونت ادراری
آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص عفونت ادراری شامل موارد زیر است:
- تجزیه و تحلیل یک نمونه ادرار
پزشک شما ممکن است از نمونه ادرار برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی بخواهد
تا سلول های سفید خون، گلبول های قرمز یا باکتری ها را جستجو کند.
برای جلوگیری از آلودگی احتمالی نمونه، ممکن است به شما دستور داده شود
که ابتدا ناحیه تناسلی خود را با یک پد ضد عفونی کننده پاک کرده تا آزمایش دچار خطا نشود..
-
رشد باکتریهای دستگاه ادراری در آزمایشگاه
تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی ادرار گاهی با کشت باکتری های ادرار دنبال می شود.
این آزمایش به پزشک شما می گوید که چه باکتری هایی باعث ایجاد عفونت شما می شوند و کدام داروها موثرتر هستند.
-
ایجاد تصاویر دستگاه ادراری شما
اگر به عفونت های مکرر مبتلا می شوید که پزشک فکر می کند، ممکن است به دلیل ناهنجاری در مجاری ادراری شما ایجاد شود،
ممکن است سونوگرافی، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) انجام شود.
پزشک شما همچنین ممکن است از یک رنگ کنتراست برای برجسته کردن ساختارهای دستگاه ادراری استفاده کند.
-
استفاده از دستگاهی محدوده ای برای دیدن داخل مثانه خود
اگر عفونت های ادراری مکرر دارید، پزشک ممکن است سیستوسکوپی را انجام دهد
که با استفاده از یک لوله بلند و نازک به همراه لنز (سیستوسکوپ) انجام می شود و مجرای مثانه ای شما را مشاهده می کند.
سیستوسکوپ در مجرای ادرار شما وارد شده و به مثانه شما منتقل می شود.
✅ درمان های رایج درمان عفونت ادراری
آنتی بیوتیک ها معمولاً اولین خط درمانی برای عفونت ادراری هستند.
اینکه کدام داروها تجویز می شوند، مدت بستگی به وضعیت سلامتی شما و نوع باکتری موجود در ادرار شما دارند.
🔘 عفونت ساده
داروهایی که معمولاً برای عفونت های ادراری ساده توصیه می شوند، عبارتند از:
- تریمتوپریم، سولفات متوکسازول
- فسفومایسین (مونورول)
- نیتروفورانتوئین (ماکروودانتین ، ماکروبید)
- سفالکسین (سفالکسین)
- سفتریاکسون
گروه داروهای آنتی بیوتیکی معروف به فلوئوروکینولون ها – مانند سیپروفلوکساسین (Cipro) ، لووفلوکساسین (لوواکین) و سایر موارد
معمولاً برای عفونت های ادراری ساده توصیه نمی شوند، زیرا خطرات این داروها معمولاً از مزایای درمان عفونت های ادراری بدون عارضه بیشتر است.
در برخی موارد مانند عفونت ادراری پیچیده یا عفونت کلیوی، در صورت وجود گزینه های درمانی دیگر، پزشک ممکن است داروی فلوروکینولون تجویز کند.
اغلب علائم در طی چند روز از درمان پاک می شوند. اما ممکن است لازم باشد آنتی بیوتیک ها را برای یک هفته یا بیشتر ادامه دهید.
کل دوره آنتی بیوتیک را طبق تجویز پزشک مصرف کنید.
برای یک عفونت ادراری بدون عارضه که هنگام سالم بودن شما اتفاق می افتد،
پزشک ممکن است یک دوره کوتاهتر از درمان، مانند مصرف آنتی بیوتیک را برای یک تا سه روز توصیه کند.
اما اینکه آیا این دوره کوتاه برای درمان عفونت شما کافی است یا نه، بستگی به علائم خاص و سابقه پزشکی شما دارد.
پزشک شما ممکن است یک داروی مسکن (ضد درد) را تجویز کند که مثانه و مجرای ادرار شما را تسکین دهد تا هنگام ادرار، سوزش را تسکین دهد،
اما معمولاً درد پس از شروع آنتی بیوتیک تسکین می یابد.
🔘 عفونت های مکرر
اگر عفونت ادراری مکرر دارید، پزشک ممکن است توصیه های درمانی خاصی را ارائه دهد، مانند:
آنتی بیوتیک ها با دوز کم، ابتدا به مدت شش ماه، اما گاهی طولانی تر می شوند.
در صورت ارتباط با پزشک خود، تشخیص و درمان را بر عهده او بگذارید.
اگر عفونت شما مربوط به فعالیت جنسی باشد، یک دوز از آنتی بیوتیک بعد از مقاربت جنسی نیاز است.
استروژن درمانی واژینال در صورت یائسگی نیاز است.
🔘 عفونت شدید
هنگام ابتلا به عفونت ادراری شدید، ممکن است در بیمارستان به درمان با آنتی بیوتیک های داخل وریدی نیاز داشته باشید.
✅ سبک زندگی و درمان های خانگی
عفونت ادراری می تواند دردناک باشد، اما تا زمانی که آنتی بیوتیک ها عفونت را درمان نکنند،
می توانید برای رفع ناراحتی خود اقداماتی را انجام دهید و این نکات را دنبال کنید:
نوشیدن مقدار زیادی آب. آب به رقیق کردن ادرار و برطرف کردن باکتری ها کمک می کند.
از نوشیدنی هایی که ممکن است مثانه شما را تحریک کند، خودداری کنید.
تا زمانی که عفونت شما پاک نشود، از قهوه، الکل و نوشابه های قند دار خودداری کنید.
آنها می توانند مثانه شما را تحریک کرده و تمایل شدید به ادرار مکرر یا فوری را افزایش دهند.
از یک پد گرم استفاده کنید. یک پد گرم را روی شکم خود بمالید تا فشار مثانه یا ناراحتی مثانه به حداقل برسد.
✅ طب جایگزین برای درمان عفونت ادراری
بسیاری از افراد برای جلوگیری از ابتلا به عفونت ادراری آب زغال اخته می نوشند.
برخی از نشانه ها وجود دارد که نشان می دهد محصولات زغال اخته، به شکل آب میوه یا قرص ممکن است دارای خواص ضد عفونی باشند.
محققان همچنان به بررسی توانایی آب زغال اخته در جلوگیری از عفونت ادراری می پردازند، اما نتایج قطعی نیست.
اگر از نوشیدن آب زغال اخته لذت می برید و احساس می کنید به شما کمک می کند تا از عفونت ادراری جلوگیری کنید،
پس خطری شما را تهدید نمی کند. نوشیدن آب زغال اخته برای بیشتر افراد، بی خطر است،
اما برخی از افراد بعد از مصرف آن دچار ناراحتی معده یا اسهال می شوند.
اما اگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین مصرف می کنید، آب زغال اخته را ننوشید.
✅ آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
پزشک خانواده یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند بیشتر عفونت های دستگاه ادراری را درمان کنند.
در صورت بروز مکرر عفونت مزمن کلیه، ممکن است برای ارزیابی به پزشک متخصص نیاز داشته باشید
تا اختلالات ادراری (اورولوژیست) یا اختلالات کلیوی (نفرولوژیک) را مورد بررسی قرار دهد.
چه اقداماتی می توانیم برای مراجعه به پزشک انجام دهیم؟
برای آماده شدن قرار ملاقات با پزشک اقدامات زیر را انجام دهید:
سؤال کنید که آیا از قبل نیاز به کارهایی مانند جمع آوری نمونه ادرار دارید یا نه؟
به علائم خود توجه داشته باشید، حتی اگر مطمئن نیستید که آنها به یک عفونت ادراری مربوط هستند یا نه.
لیستی از تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل های مصرفی را تهیه کنید.
سوالاتتان رو برای پرسیدن از پزشک بنویسید.
برای عفونت ادراری، سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید، عبارتند از:
محتمل ترین تشخیص برای من چیست؟
آیا دلایل احتمالی دیگری وجود دارد؟
آیا برای تأیید تشخیص به آزمایش نیاز دارم؟
به نظر شما چه عواملی ممکن است در عفونت ادراری من نقش داشته باشد؟
چه روش درمانی را پیشنهاد می کنید؟
اگر اولین درمان مؤثر واقع نشود، توصیه می کنید در آینده چه اقداماتی در پیش بگیریم؟
آیا من در معرض خطر عوارض ناشی از این وضعیت هستم؟
برای کاهش خطر عود کردن مجدد عفونت چه اقداماتی می توانم انجام دهم؟
آیا باید به یک متخصص مراجعه کنم؟
از طرح سوالات دیگر در هنگام قرار ملاقات خود دریغ نکنید، مثل:
چه انتظاری از پزشک دارید؟
پزشک نیز احتمالاً چندین سؤال از شما خواهد پرسید، از جمله:
چه زمانی برای اولین بار متوجه علائم خود شدید؟
آیا در گذشته به دلیل عفونت مثانه یا کلیه تحت درمان قرار گرفته اید؟
ناراحتی شما چقدر شدید است؟
چند بار ادرار می کنید؟
آیا با ادرار کردن علائم شما تسکین می یابد؟
کمردرد دارید؟
تب داشتید؟
آیا متوجه ترشحات واژن یا خون در ادرار شده اید؟
آیا از نظر جنسی فعال هستید؟
آیا از روش های جلوگیری از بارداری استفاده می کنید؟ چه نوع؟
تابحال باردار شده اید؟
آیا برای هر شرایط پزشکی دیگری تحت درمان قرار می گیرید؟
آیا تاکنون از سوند استفاده کرده اید؟
🛑 طرق مختلف برای درمان عفونت ادراری
عفونت ادراری یا UTI یک عفونت در بخشی از دستگاه ادراری، کلیه ها، حالب ها، مثانه و مجرای ادرار است.
بیشتر عفونت ها در قسمت هایی شامل دستگاه ادراری تحتانی، مثانه و مجرای ادرار است.
زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به عفونت های ادراری هستند.
این عفونت محدود به مثانه می تواند دردناک و آزار دهنده باشد.
با این حال ، اگر عفونت های ادراری به کلیه های شما راه یابد، می تواند عواقب جدی داشته باشد.
معمولا پزشکان عفونت ادراری را با آنتی بیوتیک درمان می کنند.
اما می توانید خودتان در وهله اول اقداماتی برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت های ادراری انجام دهید.
🛑 علائم عفونت ادراری به چه صورت است؟
عفونت ادراری همیشه علائم و نشانه ندارد، اما در صورت بروز آنها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- احساس فشار قوی و مداوم برای ادرار کردن
- احساس سوزش هنگام ادرار کردن
- تکرر ادرار
- ادرار که ابری به نظر میرسد
- ادرار به رنگ قرمز ، صورتی روشن یا به رنگ کولا که نشانه ای از خون در ادرار است
- ادرار با بوی شدید
- درد لگن در خانم ها، خصوصاً در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوان لگن
ممکن است عفونت های ادراری در بعضی از شرایط برای بزرگسالان نادیده گرفته یا اشتباه شود.
🛑 انواع عفونت ادراری را بشناسید
بسته به اینکه کدام قسمت از مجاری ادراری شما آلوده باشد،
ممکن است هر نوع عفونت ادراری منجر به علائم و نشانه های خاص تری شود:
علایم بخشی از دستگاه ادراری مبتلا به علائم و علائم بیماری کلیه (پیرونفریت حاد)
- درد پشت و پهلو (پهلو)
- تب شدید
- لرز
- حالت تهوع
- استفراغ
- درد مثانه
- فشار به لگن
- ناراحتی پایین شکم
- تکرر ادرار دردناک
- خون در ادرار
- اوره
- سوزش حین ادرار
- ترشح
🛑 چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورت وجود علائم و نشانه های عفونت های ادراری با پزشک خود تماس بگیرید.
🛑 علت های بوجود آمدن عفونت ادراری
عفونت ادراری معمولا هنگامی رخ می دهد که باکتری ها از طریق مجرای ادراری، در مثانه شروع به تکثیر می کنند.
اگرچه سیستم ادراری برای جلوگیری از چنین مهاجمان میکروسکوپی طراحی شده است، اما گاهی این دفاع ها با شکست مواجه می شوند.
هنگامی که این اتفاق بیفتد ، ممکن است باکتری ها به شکل یک عفونت در مجاری ادراری قرار بگیرند و رشد کنند.
شایع ترین عفونت های ادراری ها عمدتا در زنان رخ می دهد و مثانه و مجرای ادرار آنها را تحت تأثیر قرار می دهد.
-
عفونت مثانه (سیستیت)
این نوع عفونت های ادراری معمولاً توسط Escherichia coli (E. coli) ایجاد می شود که نام نوعی باکتری است که معمولاً در دستگاه گوارش (GI) یافت می شود.
با این حال ، بعضی اوقات باکتری های دیگری مسئول این بیماری هستند.
مقاربت جنسی ممکن است به سیستیت منجر شود، اما برای گسترش این عفونت لازم نیست که از نظر جنسی فعال باشید.
همه زنان به دلیل آناتومی خود در معرض ابتلا به سیستیت هستند،
مخصوصا در صورت فاصله کوتاه از مجرای ادرار تا مقعد و باز شدن مجرای ادرار به مثانه.
-
عفونت مجرای ادرار (مجرای ادراری)
این نوع عفونت های ادراری می تواند هنگامی رخ دهد که باکتری های GI از مقعد به مجرای ادرار منتقل شوند.
همچنین به دلیل اینکه مجرای ادرار نزدیک به مهبل است،
عفونت های مقاربتی مانند زگیل تناسلی، سوزاک ، کلامیدیا و مایکوپلاسما می توانند باعث ایجاد عفونت مجاری ادراری شوند.
🛑 عوامل خطرناک عفونت ادراری
عفونت ادراری در زنان شایع است و بسیاری از خانم ها در طول زندگی خود بیش از یک مورد عفونت را تجربه می کنند.
عوامل ویژه خطر برای عفونت های ادراری برای در شامل موارد زیر است:
- آناتومی زنانه
مجرای ادرار زنان کوتاه تر از مردان است. در نتیجه مسافتی را که باکتری ها باید طی کنند، برای رسیدن به مثانه کوتاه تر است.
-
فعالیت جنسی
زنان فعال از لحاظ جنسی نسبت به زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند، بیشتر مستعد عفونت ادراری هستند.
داشتن شریک جنسی جدید نیز خطر را افزایش می دهد.
-
انواع خاصی از راه های جلوگیری از بارداری
زنانی که از دیافراگم ها برای جلوگیری از بارداری استفاده می کنند، در معرض خطر بیشتری نیز هستند.
همچنین زنانی که از داروهای کشنده اسپرم استفاده می کنند.
-
یائسگی
کاهش گردش خون استروژن موجب تغییراتی در مجاری ادراری می شود که شما را در مقابل عفونت آسیب پذیرتر می کند.
🛑 سایر عوامل خطر برای عفونت های ادراری عبارتند از:
- ناهنجاری های دستگاه ادراری
نوزادان متولد شده دچار ناهنجاری های دستگاه ادراری به گونه ای هستند که بدنشان اجازه نمی دهد ادرار به طور عادی خارج شود
یا باعث بازگشت مجدد ادرار در مجرای ادرار می گردد، در نتیجه خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش پیدا می کند.
-
انسداد مجاری ادراری
سنگ های کلیه یا پروستات بزرگ شده، می توانند ادرار را در مثانه گیر بیاندازند و خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهند.
-
سیستم ایمنی سرکوب شده
دیابت و سایر بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را دچار مشکل می کنند
و دفاع بدن در مقابل میکروب ها را ضعیف می کنند- می توانند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهند.
-
استفاده از سوند
افرادی که نمی توانند به خودی خود ادرار کنند و از لوله (سوند) برای ادرار کردن استفاده می کنند ، خطر ابتلا به عفونت های ادراری را افزایش می دهند.
این مشکل ممکن است شامل افرادی باشد که در بیمارستان بستری هستند،
افرادی که دارای مشکلات عصبی هستند و کنترل توانایی ادرار کردن ندارند، همچنین افرادی که فلج هستند.
-
پروسه اخیر جراحی
جراحی ادرار یا معاینه دستگاه ادراری شما که از وسایل پزشکی استفاده می کند، می تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد.
🛑 عوارض درمان عفونت ادراری
در صورت درمان سریع و صحیح، عفونت ادراری خفیف به ندرت منجر به عوارض می شود.
اما بدون درمان، عفونت ادراری می تواند عواقب جدی داشته باشد.
عوارض عفونت های ادراری ممکن است شامل موارد زیر می باشد:
عفونت های مکرر، به ویژه در خانم هایی که در یک دوره شش ماهه یا چهار یا بیشتر در طی یک سال، دو یا چند عفونت های ادراری را تجربه می کنند.
آسیب دائمی کلیه در اثر عفونت حاد یا مزمن کلیه (پیرونفریت) به دلیل عفونت های ادراری درمان نشده.
افزایش خطر در زنان باردار با وزن کم هنگام تولد یا نوزادان نارس.
باریک شدن و تنگی مجرای ادرار در مردان به دلیل تکرر ادرار.
سپسیس، یک عارضه بالقوه خطرناک برای عفونت است. به ویژه اگر این عفونت راه خود را در مجاری ادراری به کلیه های شما برساند.
🛑 جلوگیری از عفونت ادراری
برای کاهش خطر عفونت ادراری می توانید این مراحل را انجام دهید:
📌 مایعات به خصوص آب بنوشید
آب آشامیدنی به رقیق شدن ادرار کمک می کند. در نتیجه بیشتر ادرار می کنید.
با این روش، جازه می دهید باکتری ها قبل از شروع عفونت از مجرای ادراری شما شسته شده و بروند.
📌 آب زغال اخته بنوشید
اگرچه مطالعات در این مورد هنوز قطعی نیستند که آب زغال اخته از عفونت های ادراری جلوگیری می کند یا نه، اما به احتمال زیاد انجام این روش مضر نیست.
📌 مجرای ادرار را از جلو به عقب پاک کنید
انجام این کار پس از ادرار کردن و بعد از حرکت روده به جلوگیری از گسترش باکتری های ناحیه مقعد به واژن و مجاری ادراری کمک می کند.
📌 بلافاصله پس از مقاربت، مثانه خود را خالی کنید
همچنین برای کمک به داغ شدن باکتری ها، یک لیوان آب کامل بنوشید.
📌 از تحریک با محصولات زنانه خودداری کنید
استفاده از اسپری های دئودورانت یا سایر محصولات زنانه مانند پودر در ناحیه دستگاه تناسلی می تواند مجرای ادرار را تحریک کند.
📌 روش جلوگیری از بارداری خود را تغییر دهید
دیافراگم ها یا کاندوم های ضد آب یا داروهای اسپرم کش می توانند در رشد باکتری ها نقش داشته باشند.
ترجمه اختصاصی سایت دلبرانه >> mayoclinic / medicalnewstoday
🔔 مطالب مرتبط دیگر 🔔