آشنایی کامل با اختلال شخصیت دوقطبی همراه نشانه ها و درمان آن

در این نوشته از مجله پزشکی و سلامت دلبرانه با بیماری اختلال شخصیت دو قطبی آشنا شده و راجع به مراحل مختلف، علائم و راهکار های کنترل و درمان آن صحبت خواهیم کرد.

به گفته دانشمندان علت عمده بیماری دو قطبی، اختلال در عملکرد مدارات الکتریکی مغز می باشد.

اگر شما و یا یکی از نزدیکانتان به این بیماری مبتلا هستید، خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم.

امیدواریم که مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد … با ما همراه باشید…

آشنایی کامل با اختلال شخصیت دوقطبی همراه نشانه ها و درمان آن

اختلال شخصیت دوقطبی چیست؟

گاهی اوقات به آن افسردگی مانیک (manic depression) گفته می‌شود. اختلال دوقطبی موجب تغییرات شدید در خلق‌وخو می‌شود.

افرادی که دچار این اختلال هستند، ممکن است هفته‌ها احساس کنند که پادشاه دنیا و خوشبخت‌ترین فرد روی زمین هستند، اما دقایقی بعد می‌توانند به افسرده‌ترین حالت خود تبدیل شوند.

فواصل بین شیدایی و افسردگی حالت روحی این افراد با یکدیگر متفاوت است.

مرحله افسردگی چیست؟

فرد مبتلابه اختلال دوقطبی، اگر تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است دوران شدیدی از افسردگی را تجربه کند.

علائم این اختلال عبارت‌اند از غم و اندوه، اضطراب، از دست دادن انرژی، ناامیدی و عدم توانایی در تمرکز. حتی ممکن است فرد علاقه خود را به انجام فعالیت‌هایی که از آن لذت می‌برده است، از دست بدهد.

همچنین اختلال دوقطبی می‌تواند باعث افزایش یا کاهش شدید وزن گشته حتی فرد را به فکر خودکشی بیاندازد.

مرحله شیدایی یا مانیک(مانیا)

در طول این مرحله، افراد سطح انرژی بسیار بالایی دارند و فکر می‌کنند که توانایی انجام هر کاری را دارند.

اعتمادبه‌نفس افزایش‌یافته و یک جا نشستن برایشان سخت می شود.

در این دوره افراد پر صحبت تر شده، به راحتی تمرکز خود را از دست می دهند، افکارشان درگیر است، و خواب کافی ندارند.

این موارد اغلب منجر به بی پروا عمل کردن مانند ولخرجی بیش از حد، خیانت، رانندگی با سرعت زیاد و مصرف مواد مخدر می شود.

داشتن روزانه سه یا بیشتر از این علائم به مدت یک هفته همراه با احساس هیجان شدید ممکن است نشان دهنده وضعیت مانیک(مانیا) یا شیدایی باشد.

Bipolar  نوع یک در مقابلBipolar  نوع دو

افراد مبتلابه اختلال دوقطبی I، حداقل یک هفته مراحل مانیک را تجربه می‌کنند. بسیاری نیز دارای مراحل جداگانه افسردگی هستند.

افرادی که دچار دوقطبی نوع دو هستند، در معرض افسردگی شدیدتری قرار دارند، اما به‌جای مراحل مانیک کامل، دارای تغییرات هیپومانیا ​​هستند.

هیپومانیا نابهنجاری خلقی با مشخصه‌های کیفی مانیا، اما با شدت کمتر در اختلالات دوقطبی II می‌باشد و ممکن است کمتر از یک هفته به طول بیانجامد.

این افراد ممکن است خوب به نظر برسند، حتی اکثراً جزو افراد بانشاط و خوش‌مشرب حساب می‌شوند هرچند خانواده و دوستان متوجه تغییرات سریع در خلق‌وخوی آن‌ها می‌شوند.

مرحله “مخلوط” چیست؟

هنگامی‌که افراد مبتلابه اختلال دوقطبی دارای علائم افسردگی و مانیا به‌صورت هم‌زمان یا با فواصل بسیار نزدیک به یکدیگر هستند، این مرحله مانیک یا افسردگی با ویژگی‌های ترکیبی نامیده می‌شود.

این امر می‌تواند به رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی منجر شود، داشتن سطح انرژی و هیجان بالا، دست زدن به کارهای خطرناک احساس ناامیدی و یا خودکشی ازجمله علائم این مرحله است.

مراحل مختلف رفتاری شامل ویژگی‌های متفاوت است و ممکن است در زنان و افراد مبتلابه اختلال دوقطبی در سنین جوانی رایج‌تر باشد.

علل این بیماری چیست؟

پزشکان هنوز علت اختلال دوقطبی را نیافته‌اند. نظریه‌های کنونی نشان می‌دهد که این اختلال ممکن است از ترکیبی از اختلالات ژنتیکی و دیگر عوامل بیولوژیکی و همچنین عوامل زیست‌محیطی حاصل شود.

دانشمندان بر این باورند که مدارهای مغزی درگیر در تنظیم خلق‌وخو، انرژی، تفکر و ریتم بیولوژیکی بدن ممکن است.

در افراد مبتلابه اختلال دوقطبی به‌درستی عمل نکند و درنتیجه باعث تغییر خلق‌وخو و دیگر مشکلات این بیماری گردد.

چه کسی در معرض خطر است؟

مردان و زنان هر دوبه‌یک اندازه در معرض ابتلا به این بیماری هستند. در اغلب موارد، علائم بیماری دوقطبی معمولا در افراد ۱۵ تا ۳۰ سال شروع‌شده و به‌ندرت، در دوران کودکی دیده‌شده است.

بعضی‌اوقات این بیماری به‌صورت ارثی در خانواده‌ها دیده‌شده، اما ممکن است بعضی از افراد خانواده به آن مبتلا نباشند.

اختلال دوقطبی چگونه زندگی روزانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد

زمانی که این بیماری تحت کنترل نباشد، می‌تواند در بسیاری از زمینه‌ها، ازجمله شغل، روابط، خواب، سلامتی و پول، مشکل ایجاد کند.

این نکته می‌تواند به رفتار مخاطره‌آمیز منجر شود. همچنین این شرایط برای کسانی که از فرد با اختلال دوقطبی مراقبت می‌کنند استرس‌زا بوده و کمی داننده چگونه باید به آن‌ها کمک کنند.

رفتار پرخطر

بسیاری از افراد مبتلابه اختلال دوقطبی در معرض استفاده از مواد مخدر و یا مشروبات الکلی هستند.

تلاش برای کاهش علائم این بیماری میل به استفاده از این مواد را افزایش می‌دهد.

همچنین مصرف مواد به‌عنوان بخشی از تمایلات بی پروایانه افراد در مرحله  مانیا است.

تمایل به خودکشی

افراد مبتلابه اختلال دوقطبی ۱۰ تا ۲۰ مرتبه بیشتر از دیگران به خودکشی فکر می‌کنند.

علائم هشداردهنده می‌تواند شامل صحبت کردن در مورد خودکشی و انجام کارهای بسیار خطرناک باشد.

اگر می‌دانید فردی که ممکن است در معرض خطر باشد.

اگر فرد قصد انجام خودکشی را دارد، با شماره‌های اورژانس تماس بگیرید یا به آن‌ها کمک کنید تا بلافاصله…..

پزشکان چگونه تشخیص می‌دهند

گام کلیدی این است که دیگر علائم احتمالی تغییرات شدید خلق‌وخو، ازجمله عوارض جانبی برخی داروها و یا شرایط دیگر نیز بررسی شود.

پزشکتان شمارا تحت چک آپ کامل قرار داده و سؤالات مختلفی از شما می‌پرسد. همچنین ممکن است آزمایش‌ها مختلفی برای تشخیص این بیماری انجام شود.

سپس روان‌پزشک با دقت و با در نظر گرفتن همه این موارد تشخیص خود را نهایی می‌کند.

همچنین ممکن است در طی این پروسه به جلسات مشاوره متعدد نیاز باشد.

کدام داروها اختلال دوقطبی را درمان می‌کنند؟

انواع مختلف داروها برای اختلال دوقطبی تجویزمی شود. این داروها شامل تثبیت‌کننده‌های خلق‌وخو که مانع از وقوع نقاط اوج و فرود شده، و همچنین داروهای ضدافسردگی و داروهای ضد روان‌پریشی می‌شوند.

هنگامی‌که افراد در فاز مانیک یا افسردگی نیستند، معمولا از داروهای نگهدارنده برای جلوگیری از عود استفاده می کنند.

داروهای نگهدارنده داروهایی هستند که برای شرایط مزمن و دراز مدت تجویز می شوند  و به طور مرتب و منظم مصرف می شوند.

نمونه هایی از بیماری های مزمن که ممکن است نیاز به دارو هایی نگهدارند داشته باشند عبارتند از فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت.

درمان از طریق مشاوره

مشاوره می تواند به این افراد کمک کند که در تحت درمان با دارو قرار بگیرند و زندگی خود را مدیریت کنند.

تمرکز درمان رفتار شناختی بر روی تغییر افکار و رفتارهایی است که با نوسانات خلق همراه است.

هدف از درمان بین فردی، کاهش مشکلاتی است که اختلال دوقطبی برای روابط شخصی ایجاد می کند.

درمان ریتم اجتماعی به افراد کمک می کند تا بتوانند فعالیت های روزانه خود را از سر بگیرند.

چه باید کرد

عادت های روزانه اختلال دو قطبی را درمان نمی کند. اما با داشتن عادت های سالم همچون داشتن خواب کافی، داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش می توانید شرایط جسمانی خوبی داشته باشید.

از مصرف الکل و مواد مخدر اجتناب نمایید، زیرا می توانند منجر به بدتر شدن علائم بیماری شوند.

اگر اختلال دوقطبی دارید، باید نشانه های وضعیت فعال بیماری را بشناسید و برنامه ای برای زمانی که در این موقعیت قرار می گیرید داشته باشید تا بتوانید در صورت نیاز از کمک نزدیکان خود بهره مند شوید.

درمان با ضربه الکتریکی تشنج‌آور Electroconvulsive Therapy (ECT)

این درمان، که تحت بیهوشی عمومی انجام می شود، به مرور زمان می تواند نشانه های تغییر خلق و خوی اختلال دوقطبی را بهبود بخشد.

این درمان از یک جریان الکتریکی برای ایجاد تشنج در مغزاستفاده می کند.

ECT اغلب یک روش درمان ایمن و موثر برای کاهش علائم در موارد شدیدی است که دارو به بهبود علائم منجر نمی شود. این درمان بی خطر و بسیار موثر است.

با نزدیکان خود صحبت کنید

اگر شما مبتلا به بیماری اختلال دوقطبی هستید، با  افرادی که به شما نزدیک هستند صحبت کنید، و از آنها بخواهید تا در کنترل آن به شما کمک کنند.

سعی کنید توضیح دهید که چگونه این بیماری بر شما تاثیر می گذارد و آنچه شما نیاز دارید، حمایت افراد خانواده در طی این مراحل است.

با انجام این کار احساس صمیمیت بیستری با نزدکان خود داشته و انگیزه ای برای کنار آمدن با بیماری و شروع درمان خود خواهید داشت.

آیا می‌خواهید به شخص مبتلابه دوقطبی کمک کنید؟ بسیاری از افراد مبتلابه اختلال دوقطبی نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند و یا از کمک گرفتن سرباز می‌زنند.

اگر فکر می‌کنید یک دوست یا یکی از اعضای خانواده ممکن است به این بیماری مبتلا باشد، آن‌ها را تشویق کنید تا با یک پزشک یا روانشناس صحبت کنند.

نسبت به این افراد حساس باشید به یاد داشته باشید که برای تشخیص بیماری اختلال دوقطبی به نظر متخصص نیاز است.