دوبیتی امام حسن ؛ منتخب رباعی و دوبیتی میلاد امام حسن (ع)

در این نوشته از دلبرانه می خواهیم به مناسبت ولادت با سعادت امام مجتبی (ع) تعداد زیادی دوبیتی امام حسن خدمت شما ارائه نماییم.

اگر به همین مناسبت قصد دارید در شبکه های اجتماعی مطلبی منتشر کنید یا به کسی تبریک بگویید حتما به یک دوبیتی ناب احتیاج دارید؛

به همین منظور مجموعه ای کامل از گلچین دوبیتی امام حسن از شعرای مختلف ایرانی را برای شما جمع آوری کرده ایم.

امیدواریم که مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد … با ما تا انتها همراه باشید ….

دوبیتی های ولادت امام حسن مجتبی (ع)

جنت و عرش و سما امشب چراغان میشود

خانه ی زهرا و مولا چون گلستان مسیشود

او حسن باشد امام دومین شیعیان

جمله عالم از قدومش شاد و خندان میشود

شب است و دیدن مهتاب زیباست

به میهانه شراب ناب زیباست

الا ای بندگان عشق آیید

که گوشه چشمی از ارباب زیباست

مگر شق القمر گشته دوباره

که شد ماه خدا چون ماه پاره

پس از طه به اعجاز علی هم

دو نیمه ماه حق شده با اشاره

در مدینه شور و غوغای دگر برپاشده

تهنیت گو بر علی امشب که او بابا شده

روی دامان نبی خندان نشسته مجتبی

می کند او افتخار که مادرش زهرا شده

آمده خلق حسن از یمن چشمان حسن

مرتضی بابا شده از مهر و سامان حسن

فاطمه خندان شده از خنده های مجتبی

عالمی گلگون شده از لطف میلاد حسن

میان میهمانی خدایی

دمیده ماه من با دلربایی

الا ای سائلان دیگر بیایید

رسیده میزبان با سخایی

به اوج بزم مهر و میهمانی

به امر میزبان مهربانی

گشوده سفره بر میهمانان

دو دست یک کریم آسمانی

علی با وجه حق دیدار میکرد

دلش را نذر عشق یار میکرد

چون زهرا مجتبی را داد دستش

به بوسه بر لبش افطار می کرد

بحر کرامت حسن ابن علی

نور ولایت ز رخش منجلی

صاحب او رنگ امامت حسن

مظهر تقوا و عدالت حسن

میلاد دوم شاه جهان گردیده امروز

از مقدم او دل شاد،جان گردید امروز

آمد ثمر باغ نبی و گل حیدر

چون نیمه ماه رمضان گردیده امروز

چه بگویم ز حسن؟ خلق حسن، نور حسن

قد و قامت چه بلند ، رو چه حسن، چشم حسن

شب میلاد حسن عالمی حسنای حسن

آری احسان حسن، لطف حسن ، عشق حسن

السلام ای صاحب اسم کریم

السلام ای عبد الله الرحیم

من بسوزم از غم ورنج گناه

السلام ای مجتبی! ای عاصیان را تو نسیم

یا حسن دست منو دامان تو

یاحسن درد من و درمان تو

من چه گویم از یم احسان تو

من به دل دارم همه ایمان تو

یا حسن! ای بنده ی رب عظیم

ای که باشی برهمه عالم،رحیم

امشبی دستم بگیر از روی جود

یا کریم ابن کریم ابن کریم

حسن جان! عشق تو در خاک دارم

و غیرت برتو سینه چاک دارم

اگر اصحاب تو پشتت نماندند

ولی من بهر تو لبیک دارم

عالمی مست از رحیمی ات حسن جان

پهن هست خوان کریمی ات حسن جان

در میان خرمن اوصاف نیکت

من به قربان غریبی ات حسن جان

امشبی عشق حسن بر دل ما داده شده

این کرم خانه ی عشاق پر از باده شده

به زمین فخر فروش و به سما،شیعه بناز

اولین پور علی و فاطمه زاده شده

اى دل خون شده! ایّام عزاى حسن ست

کز ثَرى تا به ثریّا همه بیت الحزن ست

پیرهن چاک زنم در غم آن گوهر پاک

گز غمش چاک ملک را به فلک پیرهن ست

جدیدترین دوبیتی امام حسن مجتبی (ع)

الا جمال تو حسن خدا امام حسن

امام پیش تر از ابتدا امام حسن

زعیم مملکت بی حدود حضرت حق

به کل خلق تویی مقتدا امام حسن

یا حسین بن علی(ع) ای پنجمین پنج تن

بر ضریح تازه ات کی میرسانی دست من ؟

یادگاری که برادر می دهد با ارزش است

آن ضریح قبلی ات را کاش می دادند حسن (ع)

نوری ز حریم مرتضی آمده است

با حلم و وقار مصطفی آمده است

فرمان اجابت دعا در این ماه

از یمن قدوم مجتبی آمده است

در نیمه‌ی ماه رمضان ماه برآمد
سالار کریمان جهان از سفر آمد
افطار کنید از رطبِ ذکرِ حسن جان
چون بر علی و فاطمه زیبا پسر آمد

ای شیعه، زمان فخر و عزت آمد

چون یوسف اهل بیت عصمت آمد

او سبط محمد است و فرزند علی

یعنی که کریم آل عترت آمد

گذرم بر در میخانه ی مهتاب افتاد

در سرم عطر خوش سیب ومی ناب افتاد

تا که دیدم همگان ذکر حسن می گویند

باز هم مثل همیشه دهنم آب افتاد

در زمزمه‌ام ذکر دل آرای شماست
دل عاشق و دیوانه‌ی سیمای شماست
امشب همه جا حریم عشق حسن است
در سفره‌ی افطار دلم جای شماست

روشن مدینه گشت به نور جمال او

یعنی که آفتاب هدایت فرا رسید

در صبر و استقامت و جود و فروتنی

سرمشق ، بهر سلسله اولیا رسید

نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب

چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب

جشن میلاد حسن(ع) در عرش اعلا گشته بر پا

زین سبب بر لیله الاسرا شباهت دارد امشب

شد عید حسن که اشرف اعیاد است

ذکر صلوات بهترین اوراد است

شادند اگر جمله محبان، نه عجب

زیرا که دل آل محمد(ص) شاد است

این گرامی پسر اول زهرا حسن است

دومین حجت و چارم نفر از پنج تن است

اختر برج شرف مطلع الانوار جمال

آفتاب دل زهرا مه هر انجمن است

بی مرحمت که روز شما شب نمیشود

اصلا تو افریده برای کرم شدی

دوبیتی جدید ولادت امام حسن

ما با حسن به عشق حسین آشنا شدیم

ما از مدینه راهی کرب و بلا شدیم

ای مقصد تمامی امَّن یجیب ها

ای نسخه نهایی جمع طبیب ها

تاریخ مانده است چرا در سپاه تو

خالی است جای عابس و حُرّ و حبیب ها ؟!

لبخند زند، دو ذوالفقارش سرمست

با اخم حسن، پشتِ جمل ها گرم است

تیغ دو دم سکوت او شاهد بود

او صلح نکرده، سبک جنگش نرم است

گمان مبر که حسن(ع) بی ضریح و بی حرم است

کریم آل عبا هر چه هست،می بخشد

تردیدنکن ، تصورش هم زیباست

ایوان حسن عجب صفایی دارد

قبر تو را مهجور می دارند و می دانند

سردار صفین است، قبرش هم خطر دارد

مـــــــاه صیـام نیمه و مــــــــاه فلک تمام

یوسف به شـوق یوسف زهــــرا اسیر دام

خشنود کـــــــن نبی ُّ و علی ُّ و بتـــــول را

شش دونگ دل به نام حسن ساز وَالسّلام

سر نثار قدم و دیده ما فرش رهت
جان ما وقف تماشا و دل ما حرمت
سائل جود و کرم اهل سماوات و زمین
عاشق حسن خدایی عربند و عجمت

گر چه اسلام گرفته است به خود رنگ حسین
به خدا صلح حسن نیست کم از جنگ حسین
شیعه آن است که در خط امامش باشد
تابع رهبر و در صلح و قیامش باشد

روح پیغمبر و زهرا و علی در تن اوست
یک پسر نیست سه روح است که دریک بدن است
تا قیامت به چنین قامت رعنا صلوات
عجبا سرو قدی سرو هزاران چمن است

رمضان، بهشت خدا شده ز گل جمال تو یا حسن

یم علم و حکمت و معرفت، نمی از کمال تو یا حسن

تو علی، تو فاطمه، تو حسن، تو حسین یا که محمدی؟

که عیان جلالت پنج‌تن، بُوَد از جمال تو یا حسن

در نیمه ی ماهِ با صفای رمضان

ماهِ علی و فاطمه گردیده عیان

با یک نظرِ «لُولُوء مرجان» تو بخوان

آیاتِ « مَرَجَ البحرینِ یلتقیان »

آمد چو به نیمه ماه پرفیض صیام

شد طلعت مجتبی عیان چون مه تام

با روی حسن خوی حسن جلوه نمود

فرزند ابوالحسن امام بن امام

آلاله تمــام بدنــش را بوسید

آئینه نگــاه کردنــش را بوسید

لبخند علی و فاطمه دیدن داشت

وقتی که پیمبر حسنش را بوسید

دوبیتی امام حسن برای کپشن

چه جلال وجبروتی چه جمالی دارد

گوشه لعل لبش وه که چه خالی دارد

برترین سید دنیاست چه شالی دارد

زینت دوش نبی سیرکمالی دارد

هنگامه شادیست نه وقت محن است،

روز میلاد شهنشاه دو عالم حسن است،

دست خالی به گدایی درش آمده ام

چون یقین دارم کریم آل طاها حسن است

امشب که فرشتگان سخن میگویند

گویا سخن از زبان میگویند

ذکر لبشان شنیدنی تر شده است

در ارض و سما حسن حسن میگویند

این پسر دار ندار مصطفی ست

بس نمک دارد نمکدان خداست

ایت الکرسی برایش خوانده اند

ماه را دور سرش چرخانده اند

تا خدا هست خدا خدایی میکند

مجتبی مشکل گشایی میکند

همه خورشید جمال ازلی را نگرید
همه در ماه خدا ماه خدا را نگرید
طلعت غیب شنیدید و ندیدید اگر
به وضوح آینه غیب نما را نگرید

آمد ز عرش مژده که با عزت و جلال

فرخنده موکب حسن مجتبی رسید

آئینه جمال و کمال محمدی

پرورده بتول و شه لافتی رسید

رباعی ولادت امام حسن مجتبی

ماهی که خصال نیک، بی حد دارد
نوری به رُخش، چو نور احمد دارد
فرزند علی و فاطمه، سبط نبی
نامش حسن و خُلق محمد دارد

امشب به جهان جلوه سرمد آمد
آیینه حُسن روی احمد آمد
یعنی که حسن فخر علی و زهرا
احیا گر آیــین محمد آمد

ابر کرم خدا ببارد امشب
نومید کسی را نگذارد امشب
شکرانه زاد روز میلاد حسن
زهرا به بقیع جــشن دارد امشب

چون نور جمال مجتبی پیدا شد
بر روی جهان دری ز رحمت وا شد
شد کاخ علی منور از چهره او
مسرور دل محمد و زهرا شد

امشب ز سماء نور خدا می آید
سر منشأ احسان و عطا می آید
در دهر، تمام شیعیان مسرورند
زیرا که امام مجتبی می آید

تا خدا پرداخت جسم و جان و تن
پر نمودم از غم و رنج و محن
روی قلبم از ازل حک کرد او
هست این مخلوق مجنون الحسن

بی کس شهر پیمبر یا حسن
غربت تو هم چو حیدر یا حسن
من چه گویم شرح دردت ای غریب
ای عصای دست مادر یا حسن

گریه کردن کار هر روز و شبت
آمده از گریه ها جان بر لبت
من نمی گویم که در کوچه چه شد
آن قدر گویم کمان شد زینبت

در میان کوچه دشمن راه بست
حرمت صدیقه زهرا شکست
آن قدر بر جسم و جانش لطمه زد
بی تأمل مادرت از پا نشست

خیره مانده چشم هایت سوی در
داغ آن کوچه هنوزت بر جگر
تا زمانی که به دنیا زیستی
دیگر از آن کوچه ننمودی گذر

دوبیتی امام حسن برای استوری

دلدار سرای فاطمه می آید
ممدوح خدای فاطمه می آید
هر کس که ثنای حسنش را گوید
مرضیِ رضای فاطمه می آید

خاتون جنان پسر به دنیا آورد
خورشید حرم قمر به دنیا آورد
هرکس حسنی است با علی می گوید
زهرای نبی جگر به دنیا آورد

این مژده ز عرش کبریا می آید
گویند امام مجتبی می آید
هر لقمه ز احسانِ حسن روزی شد
از خوان علی مرتضی می آید

زیبا گل باغ سرمدی می آید
مرآت جمال احمدی می آید
شادند تمام خلق عالم زیرا
یک دسته گل محمدی می آید

آلاله تمام بدنش را بوسید
آئینه نگاه کردنش را بوسید
لبخند علی و فاطمه دیدن داشت
وقتی که پیمبر حسنش را بوسید

امشب که ستاره علی پیدا شد
تابید و فروغ دیده زهرا شد
باب دگری باز شد از باغ بهشت
تا چشم حسن به روی زهرا وا شد

تبریک که سبط مصطفی می آید
زیبا گل باغ مرتضی می آید
ای اهل ولا کریم آل طاها
یعنی که امام مجتبی می آید

اوصاف حسن به هر زبان باید گفت
مدحش به عیان و به نهان باید گفت
میلاد امام مجتبی را امشب
تبریک به صاحب الزمان باید گفت

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

عالم و آدم بداند من گدای مجتبایم
هر چه هستم هر چه باشم از برای مجتبایم
از تولد یا که نه روز ازل تا روز محشر
عاشق و مجنون و مست و آشنای مجتبایم

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

رو گرفته ماهِ امشب از حلولِ ماهِ زهرا
در نماز و سجده‌ی شکرِ خدای مجتبایم
عِطرِ یاس و یاسمن زد بر مشامِ روزه‌داران
من چو مبهوتان دیگر در هوای مجتبایم

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

در زمزمه‌ ام ذکر دل آرای شماست
دل عاشق و دیوانه‌ی سیمای شماست
امشب همه جا حریم عشق حسن است
در سفره‌ی افطار دلم جای شماست
میلاد امام حسن علیه السلام مبارک باد

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

چونان که خالق احد ذوالمنن یکی است
بین تمام حُسن فروشان حَسن یکی است
عالم اگر شود زگل دل چمن چمن
در باغ حسن مثل تو سرو چمن یکی است

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

خورشید دمیده به شب تار مدینه
گردیده چراغ دل بیدار مدینه
روئیده گل وحی ز دیوار مدینه
خیل ملک آیینه به دیدار مدینه
ارواح رسولان شده زوار مدینه
گردیده فلک غرق در انوار مدینه

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

شهر نبی طور تجلا شده
غرق شعف خانه مولا شده
بهر علی نور بصر آمده
فاطمه را نیز پسر آمده

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

از صلح حسن دین خدا یافت سلامت
این صلح قیامیست به معنای قیامت
با آنکه همانند علی داشت شهامت
هر ظلم که دید آن خلف پاک امامت
تا حفظ شود دین خدا کرد کرامت
چون کوه برافراشت به هر حادثه قامت

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

اهـل ولا سورۀ قـدر بخوانیـد
در قـدم مـجتبی گـل بفشانیـد
حاجت خود را از این در بستانید
قبلۀ حاجات هر مـرد و زن آمـد
روح ولایت به تن آمد
آل محمّد حسن آمد

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

رشک جنـان گشته کاشانۀ زهرا
ملک جهـان گشته پروانۀ زهرا
در همـه هستی از خانـۀ زهرا
بوی گل و سوسن و یاسمن آمد
روح ولایت به تن آمد
آل محمّد حسن آمد

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

عید تمام جوانـان بهشت است
ولادت سرو بستان بهشت است
عالم هستی گلستان بهشت است
بوی گل و احمد و بوالحسن آمد
روح ولایت به تن آمد
آل محمّد حسن آمد

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

این کیست که در عرش خدا چشم و چراغ است
آری حسن است اینکه نخستین گل باغ است
ای آنکه تو را مادرِ خورشید سراغ است
بازار دل‌افروزی عالم ز تو داغ است

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

این ماه رسول است که از ماه صیامش
پیوسته درود و صلوات است و سلامش
برتر بوَد از منقبت و مدح خلایق
قدر و شرف و عزت و اجلال و مقامش

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

دریای نور در دهنت آفریده‌اند
آیات وحی در سخنت آفریده‌اند
سرتا به پات آینۀ حسن کبریاست
در بین پنج تن حسنت آفریده‌اند

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

عید است و یا نیمۀ ماه رمضان است؟
از هر دو بگویم که هم این است و هم آن است
عیدی که به ماه رمضان داد تجلی
ماهی که در آن روی خداوند، عیان است

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

این بضعۀ پیغمبر و این یوسف زهراست
این جان جهان جان جهان جان جهان است
در بین امامان به کرامت شده مشهور
یک گوشه ز بیت‌الکرمش باغ جنان است

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

این کیست که آقای جوانان بهشت است
نامی است که بر کنگرۀ عرش نوشته است
از نور محمّد تن این پاک سرشته است
عطر نفسش رایحۀ بال فرشته است

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

بهر تن این طفل، ملک پیرهن آورد
چون فاطمه را خندۀ او در سخن آورد
پرسید چه نام از تو خدا نزد من آورد؟
جبریل ز عرش آمد و نام حسن آورد

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

نور از فلک و گل به زمین جوش گرفته
تا عرش، گل نام تو در گوش گرفته
زهرات به صد بوسه در آغوش گرفته
احمد به برت خوانده و بر دوش گرفته

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

مولا که سر سفرۀ بانوی فدک بود
از ذکر حسین و حسنش نان و نمک بود
روشن ز حسین، آینۀ چشم فلک بود
دیدار حسن، روشنی چشم ملک بود

✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺✺—≋–♪✦✦♪—≋–✺

باید سرود مدح تو را با زبان وحی
کز وصف جن و انس و ملایک فراتری
حُسن خدا به حُسن تو دیدار می‌شود
چون حُسن بی‌حدود خدا را تو مظهری