عکس ویشکا آسایش و پسرش
عکس ویشکا آسایش و پسرش
ویشکا آسایش بازیگر ۴۳ ساله عکس جدیدی از خودش و پسرش گیو را در صفحه شخصی اش منتشر کرد. ویشکا آسایش بازیگر کشورمان عکسی جدیدی از خودش و پسرش را منتشر کرد. این بازیگر ۴۳ ساله عکسی از خودش پشت صحنه تئاتر “می سی سی پی نشسته می میرد” منتشر کرده که در کنار پسرش گیو حضور دارد.
ویشکا آسایش نوشت:
*****
عشق کوچک من
پشت صحنه مى سى سى پى نشسته میمیرد
ویشکا آسایش در کنار پسرش گیو
ویشکا را چه کسی انتخاب کرد تا کنار آسایش خیلی شیک شود؟
– پدربزرگ من نویسنده بودند. دکترای ادبیات فارسی داشتند و بسیار هم اهل کتاب و شعر. دکتر علی شین پرتو. رسم بود فامیل برای انتخاب اسم فرزندانشان سراغ ایشان می آمدند. او انتخاب کرد.
به چه معناست؟
– نعمت الهی.
از چه سن و سالی متوجه شدید ویشکا یعنی نعمت الهی؟
– از همان خردسالی. چون همه می گفتند چقدر اسمت قشنگه. ویشکا یعنی چی؟ بعد رفتم سراغ پدربزرگم و از او پرسیدم ویشکا به چه معناست. او هم گفت نعمت الهی که از طرف خداوند به سوی بندگانش سرازیر است. بعد من هم نشستم و یک صفحه تمام معنی اسمم را نوشتم تا آن را حفظ شوم. حالا دیگر هر کس می پرسید معنی اسمت چه می شود، به سرعت می گفتم نعمت الهی که از طرف خداوند به سوی بندگانش سرازیر است. نقطه سر خط.
از چه زمانی به درکی از این معنی رسیدید؟ اینکه ویشکا یعنی نعمت الهی …
– فکر می کنم اواخر دوره دبستان بود. آن سال ها بود که متوجه معنای نعمت شدم.
به مرور که بزرگتر شدید، چه احساسی نسبت به ویشکا و معنای آن پیدا کردید؟
– من همیشه اعتقاد دارم انتخاب اسم خیلی مهم است و روی زندگی تاثیر می گذارد و به همین دلیل در انتخاب اسم پسرم خیلی جستجو کردیم تا معنای خوبی داشته باشد و در نهایت گیو را انتخاب کردیم که یعنی قهرمان. ویشکا هم با این فکر که معنای خوبی دارد همیشه انرژی و احساس خوبی به من داده است.
اسمتان هیچ وقت در بیان دیگرجان خلاصه نشد یا تغییر نکرد؟
– زمانی که مدرسه می رفتم، شد. کارتونی پخش می شد که در آن سه خرس به نام های میشکا، موشکا، ماشکا وجود داشتند و ماجرا تبدیل به جوک شده بود. (خنده) ابته هیچ وقت اسمم خلاصه نشد. به جز خاله ام که ویشی صدام می کرد و مادربزرگم که به شوخی پیشی صدام می کرد ولی اینطور نشد که ویشکا تغییر کند.
شیطان بودید؟
– خیلی. برخلاف خواهرم که یک سال از من بزرگتر است و بسیار بسیار آرام و ساکت و خجالتی، من نقاطه مقابل او بودم. مادرم تعریف می کند وقتی کوچک بودم، من را داخل این پارک های بچه که شبیه یک سبد خیلی بزرگ بود می گذاشتند و من سعی می کردم از آن بیرون بیایم و بیفتم بیرون.