لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا بزودی هنر نمایی میکند
لئوناردو دی کاپریو بزودی در نقش مولانا هنر نمایی میکند
لئوناردو دی کاپریو بازیگر نقش مولانا
در این قسمت از دلبرانه لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا را برای شما عزیزان قرار داده ایم.
لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا
لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا
پایگاه تحلیلی المانیتور در جدیدترین گزارش خود در بخش ایران با عنوان «چرا ایرانی‌ها با لئوناردو دیکاپریو مخالف شده‌اند؟» به موضوع ساخت فیلم مولانا با بازی دیکاپریو پرداخته است.
این گزارش با اشاره به نگارش فیلمنامه زندگی جلال‌الدین محمد بلخی شاعر و متفکر پارسی‌گوی معروف به مولانا، توسط دیوید فرانزونی فیلمنامه نویس برنده جایزه اسکار، از همکاری ترکیه برای ساخت این فیلم خبر داد.
این پایگاه خبری با بیان اینکه اعلام ساخت این فیلم بحث‌ها و اختلاف نظرهایی را به‌همراه داشته است، می‌نویسد: «نقش‌آفرینی لئوناردو دیکاپریو در نقش این شاعر پارسی اعتراضاتی را در پی داشته است که در ایران، ترکیه و افغانستان بیشتر بر محور “بازی هنرپیشه‌ای سفید‌پوست در نقش شخصیتی غیرسفید‌پوست” متمرکز است؛ هر یک از این سه کشور رومی را شاعر ملی خود می‌دانند».
خبرنگار المانیتور برای بررسی ابعاد بیشتر این موضوع با دو نفر از منتقدان فیلم از ایران گفت‌و‌گو کرده است؛ ابتدا نظر احمد طالبی‌نژاد، نویسنده و منتقد فیلم را جویا شد: «شیفتگی آمریکا و غرب به مولانا، یا به قول خودشان “رومی”، از همین چند سال پیش آغاز شده است. وی نه تنها در عالم سینما که در موسیقی و شعر نیز از جذابیت فراوانی برخوردار است. شاید علت آن جهان‌بینی فراگیر او باشد. منظور من این است که اگر ما به تفسیر او از زندگی و وجود بنگریم، می‌فهمیم که کل جهان از نگاه وی همچون وطن اوست و بنابراین فقط به یک گروه از مردم تعلق ندارد».
لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا- لئوناردو دی کاپریو بازیگر نقش مولانا
لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا
طالبی‌نژاد در ادامه به کتاب “رومی: آتش عشق” به قلم نهال تجدد، که داستان زندگی رومی را نوشته، اشاره کرد و گفت: «معلوم نیست که چقدر از این داستان ریشه در واقعیت داشته باشد. اما مولانا را فردی بی‌نظیر نشان می‌دهد. این دقیقاً همان تصوری است که مردم درباره او دارند و در این شرایط، شاید هالیوودی‌ها هم حق داشته باشند درباره او فیلم بسازند.»
این گزارش سپس پیشینه‌ای تاریخی از زندگی مولانا و ملاقات وی با شمس تبریزی، عارف فارسی را بیان میکند که این ملاقات ۴۰ روزه موجب آموزش الهیات اسلامی از طرف شمس شد؛ مولانا نیز هزاران بیت در شرح عشق معنوی خود به شمس سرود که مجموعه این اشعار در دو شاهکار شعر فارسی، یعنی “دیوان شمس تبریز” (آموزه‌های شمس تبریز) و “مثنوی معنوی” (ابیاتی که معنای روحانی ژرفی دارند) جمع‌آوری شده‌اند.
رضا صدیق دیگر منتقد فیلم و روزنامه‌نگار ایرانی است که به المانیتور درباره عدم درک درست هالیوود از رابطه مولانا و شمس گفت: «شاید چهره‌ای همچون عمر خیام [شاعر پارسی‌زبان قرون وسطی] جذابیت بیشتری برای هالیوود داشته باشد؛ زیرا اشعار و سبک زندگی او به دوران جدید نزدیک‌تر است. برای نمونه خیام می‌گفت: “در حال شاد باشید و زندگی شما همین لحظه است”. بنابراین زمانی که با این پرسش روبرو می‌شویم که چرا هالیوود به دنبال مولانا رفته است؟ آیا فیلم‌سازان غربی عرفان شرقی را درک می‌کنند؟ آنها چه درکی از مثنوی دارند؟ و آیا آنها می‌توانند به درک لازم از اشعار وی پی ببرند؟ پاسخ “نه” است.»
صدیق در ادامه با بیان اینکه بر این باور است که هالیوود تصویری “ناقص” از رومی و شمس ارائه خواهد کرد، گفت: «این دقیقاً همان چیزی است که هالیوود انجام داده است و همچنان با تاریخ و به ویژه تاریخ شرق انجام خواهد داد. اگر کسی به فیلم “نوح”، به کارگردانی دارن آرونوفسکی، نگاه کند، می‌تواند فاصله بسیار زیاد داستان واقعی و تحریف‌های هالیوود را ببیند. هالیوود چگونه می‌تواند چنین رویدادی را درک کند، وقتی با ذهنیت شرقی چنین چهره‌های برجسته‌ای آشنا نیست و با آن زندگی نکرده است؟»
المانیتور سپس با اشاره به اینکه بازی لئوناردو دیکاپریو در نقش رومی بیشترین اعتراض‌ها را به‌همراه داشته است، می‌نویسد: «مردم برای رساندن صدای اعتراض و ناراحتی خود “توییتر” را انتخاب کرده و با هشتگ “RumiWasntWhite” مطالب خود را می‌نویسند. منتقدان این پرسش را که چرا هیچ‌وقت نقش‌های مهم یا مثبت به بازیگران غرب آسیا (خاورمیانه‌‌ای) داده نمی‌شود؟ مطرح کردند و پاسخ‌ها به “تبعیض نژادی غالب در هالیوود” اشاره دارد. اما برخی از کاربران نوشتند که چنین مسائلی “از اساس اشتباه است و خود آنها نژاد‌پرستی را رواج می دهند”. در همین حال، برخی دیگر درباره “تصاحب” رومی از سوی دولت ترکیه ابراز نگرانی کردند».
خبرنگار این پایگاه خبری – تحلیلی در رابطه با این اعتراضات نظر آقای طالب‌نژاد و صدیق را پرسیده است؛ طالب‌نژاد با سیاسی دانستن موضوع گفت: «ما ایرانیان فکر می‌کنیم مولانا به ما تعلق دارد و افغان‌ها بر این باور‌اند که وی متعلق به آنها است. اما این ترکیه است که در واقع مولانا را تصاحب کرده است. در واقع، بی‌تدبیری سیاسی ما به ثبت نام مولانا به عنوان شاعری ترک انجامیده است. من از این نگرانم که چنین اتفاقی دوباره در آینده درباره شاعرانی همچون خیام و سعدی شیرازی بیافتد. درباره نقش آفرینی دی کاپریو نیز او چهره‌ای جذاب دارد و این می‌تواند ما را به معنویت چهره رومی نزدیک‌تر کند. از سوی دیگر، به درستی نمی‌دانیم کدام تصویر مولانا به واقعیت نزدیک‌تر است».
صدیق نیز در این رابطه معتقد است که اعتراضات به این فیلم ریشه در بی اعتمادی مردم شرق به هالیوود دارد و گریم و جلوه‌های ویژه می‌تواند تا حد مشخصی مؤثر باشد؛ اما حضور چنین بازیگری نشانه‌هایی را از پروژه هالیوود درباره مولانا نشان می‌دهد که شرقی‌ها را بدبین میکند. وی مشارکت ترکیه در این طرح را مشارکت فرهنگی ندانست و گفت: «روشن است که این حضوری سیاسی است … هم هالیوود و هم دولت ترکیه به اهداف خود خواهند رسید و در میان این همه، مولانا و شمس و تاریخ تصوف شرق لطمه خواهند خورد که کمترین اهمیت را برای دو طرف این معادله دارد».
نقش مولانا را بازی میکند
لئوناردو دی کاپریو در نقش مولانا – لئوناردو دی کاپریو بازیگر نقش مولانا
بیوگرافی لئوناردو دی کاپریو
لئوناردو دیکاپریو (به انگلیسی: Leonardo Wilhelm DiCaprio) بازیگر و تهیه‌کنندهٔ آمریکایی است. دی کاپریو کار خود را با حضور در تبلیغات تلویزیونی آغاز کرد. او به خاطر نقش‌آفرینی در فیلم‌های مشهور و موفق هالیوود همچون تایتانیک، جزیره شاتر و گرگ وال استریت شهرت بسیاری کسب کرده‌است. وی تا به حال ۶ بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شده که برای اولین بار در سال ۲۰۱۶ برای فیلم بازگشته موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.[۲] وی در سپتامبر ۲۰۱۴ به سمت سفیر صلح سازمان ملل متحد و نماینده این سازمان در امور تغییرات جوی برگزیده شد.
زندگی‌نامه
لئوناردو، در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۴ در شهر لس‌آنجلس در ایالت کالیفورنیا متولد شد. پدرش جورج دی کاپریو نویسنده کتاب‌های کومیک و بازیگر-تهیه کننده فیلم‌های طنز و مادرش ایرملین ایندربرکن و مادربزرگش هلنا ایندربرکن است. اجداد لئوناردو اهل ایتالیا و آلمان بودند و سه چهارم دی کاپریو در واقع آلمانی است. نام لئوناردو توسط مادر او و به خاطر نام لئوناردو داوینچی هنگامی که نقاشی این هنرمند را در ایتالیا مشاهده نمود بر او گذاشته شد. مادر و پدر لئو هنگامی که تنها یک سال داشت از یکدیگر طلاق گرفتند و لئوناردو همراه مادرش در محلهٔ فقیرنشینی با نام اکو پارک[۵] که موسوم به زاغه‌های هالیوود است زندگی کرد و بزرگ شد. مادر بزرگ مادری دی کاپریو، هلن ایندربرکن، در یلنااسمیرنوا متولد شد، یک روسی مهاجر به آلمان بود.
آغاز بازیگری و کارنامه
آغاز کار لئوناردو در ۱۹۸۹ با بازی در نقش گری بکمن در سریال تلویزیونی بود در همین هنگام بود که با یکی دیگر از بازیگران سینما توبی مگوایر توبی ماکیور آشنا شد و دوستیشان تا کنون در جایش باقی‌است. دی کاپریو در واقع در سال ۱۹۹۱ با فیلم ترسناک و علمی-تخیلی مخلوقات ۳ پا به عرصه سینما گذاشت. او بازیگری را در ۵ سالگی با بازی در سریال تلویزیونی رامپر روم آغاز کرد اما به علت رفتارش از پروژه اخراج شد و پس از آن تصمیم گرفت تا تحصیلاتش را به طور جدی آغاز کند و به مدرسه جان مارشال پیوست. وی در سال ۱۹۹۲ پیشرفت چشم گیری کرد و توسط رابرت دنیرو از بین چهار صد جوانی که برای تست بازی در فیلم زندگی این پسر شرکت کرده بودند، انتخاب شد و در آن فیلم در کنار الن بارکین و خود رابرت دنیرو به ایفای نقش پرداخت. در ابتدای دوران کارش مدیر آژانس و مدیر برنامه‌هایش به او گوش زد کردند که نام «لئوناردو» بیش از حد غیر انگلیسی و خارجی است و او باید نامش را به لنی ویلیامز تغییر دهد اما لئوناردو نپذیرفت و با بازی در فیلم زندگی این پسر در سال ۱۹۹۳ به صورت جدی تر وارد سینما شد.
دیکاپریو در آواخر سال ۱۹۹۳ با ایفای نقش یک معلول ذهنی در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را می‌خورد در کنار جانی دپ قرار گرفت و خوش درخشید که موفق شد برای ایفای نقش گلبرت گراپ کاندیدای جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد در سن نوزده سالگی شود. در سال ۱۹۹۶ دیکاپریو در نقش رومئو در فیلم جدید رومئو و ژولیت اثر شکسپیر حاضر گشت و موفق به برنده شدن خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین شود. اما با این همه فعالیت و کارنامهٔ خوب فیلم پر سرو صدای تایتانیک ۱۹۹۷ ساخته جیمز کامرون بود که او را تبدیل به فوق‌ستاره‌ای در دنیای هالیوود کرد. دی کاپریو در این فیلم، نقش یک جوان ۲۰ ساله از آمریکای شمالی را بر عهده داشت که برنده دو بلیط برای حضور در کشتی سلطنتی تایتانیک می‌شود. دی کاپریو در ابتدا از پذیرفتن این نقش امتناع کرد ولی سرانجام با اصرار و تشویق‌های جیمز کامرون، که به توانایی او در ایفای این نقش ایمان داشت، نقش را پذیرفت. بر خلاف انتظارات، این فیلم موفقیتی بی نظیر در گیشه‌ها کسب کرد و با فروشی بیش از ۱٫۸۴۳ میلیارد دلار آمریکا، در رده بالاترین فیلم پر فروش آن زمان و تاریخ سینما قرار گرفت. این فیلم، دی کاپریو را در کنار محبوب‌ترین بازیگرانی که عمده هوادارانشان زنان و دختران جوان بودند، قرار داد. او برای بازی در این نقش نامزد جوایز بسیاری از جمله جایزه گلدن گلوب و جایزه سینمایی ام‌تی‌وی شد.
۱۶ نکته از زندگی لئوناردو دیکاپریو که نمی دانید
می‌خواهم مردم باورم کنند
1- لئوناردو دی کاپریو از ۱۷ سالگی اش تا امروز بدون وقفه کار کرده است. بازیگر شناخته شده هالیوود که متولد ۱۱نوامبر ۱۹۷۴ و در سال ۲۰۰۴ برای بازی در فیلم «خلبان» برنده جایزه گلدن گلوب شد.
4-نقش او در فیلم «اگه میتونی منو بگیر» بر مبنای یک داستان واقعی ساخته شده بود. فرانک آباگنل جوان ترین فردی بود که تحت تعقیب اف بی آی قرار داشت.
10- دی کاپریو برای فیلم الماس خونین معلم زبانی از زیمبابوه گرفت تا لهجه اش را تقویت کند اما لهجه او بیشتر شبیه استرالیایی‌ها شده بود تا مردم افریقا به همین دلیل او مجبور شد تا از یک معلم محلی دیگر استفاده کند.
عکس های جدید لئوناردو دی کاپریو
16– او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴ طرفدار جان کری بود. لئو به ۱۱ ایالت مختلف رفته و ۲۰ سخنرانی در مورد خطرات انتخاب دوباره جرج بوش داشته است.