نقاشی کودکانه حلزون ؛ ۲۵ نقاشی حلزون ساده و کیوت برای رنگ آمیزی

در مهر ۱۶, ۱۴۰۱

در این نوشته از دلبرانه می خواهیم ۲۵ عکس با کیفیت از نقاشی کودکانه حلزون برای رنگ آمیزی را خدمت شما ارائه نماییم.

همانطور که می دانید این جاندار کوچک و بامزه مورد علاقه بچه ها و حتی بزرگتر ها می باشد.

اگر کودک شما هم به این حیوان کوچک و نقاشی و رنگ آمیزی آن علاقه مند است تا انتهای این پست با ما همراه باشید.

در ادامه مجموعه ای از بهترین تصاویر نقاشی کودکانه حلزون با کیفیت عالی را برای شما جمع آوری و آماده کرده ایم.

امیدواریم که مورد رضایت و استفاده شما قرار گیرد … از اینکه ما را انتخاب کردید از شما سپاسگزاریم …

تصاویر نقاشی حلزون برای کودکان زیر ۸ سال

نرمتنان شاخه‌ای از جانوران هستند که شامل ۵ رده آمفی‌نورا ، شکم‌پایان ، ناوپایان ، دوکفه‌ایها و سرپایان هستند.

حلزونها جزء رده شکم پایان می‌باشند. حلزونها ، دریازی ، ساکن آب شیرین و یا خشکی‌اند.

توده احشایی اصولا پیچ خورده است و درجه تابیدگی آن یکسان نیست. معمولا صدف دارند. در سر چشم و یک یا دو جفت شاخک وجود دارد و ۳۵۰۰۰ گونه دارند.

حلزون ها

حلزون ها از لحاظ ظاهری با لیسکها متفاوتند. حلزونها برخلاف لیسکها دارای صدف آشکار ومارپیچ بوده ، خسارت و زیان اقتصادی آنها بمراتب کمتر از لیسکهاست. بنظر می رسد حلزونها در خاکهای قلیائی که دارای کربنات کلسیم آزاد است کمتر دیده می شوند.

حلزونها نیز همانند لیسکها فعالیت شبانه داشته واز پارانشیم برگ تغذیه می نمایند. فعالیت حلزونها در شرایط مرطوب شدیدتر بوده و طول تابستان تا اوایل پائیز تخمهای خود را در خاک قرار می دهند. بعضی از گونه ها ممکن است تا چندین فصل زنده بمانند.

حلزون سفید و حلزون قهوه ای از مهمترین گونه های غالب بشمار می روند. حلزون قهوه ای علاوه بر مرکبات از چای ، انگور ، درختچه های زینتی و صیفی وسبزی و… نیز تغذیه می کند.

تخم آنها معمولاً در توده های ۶۰ تا ۱۰۰ عددی دیده می شود . حلزونها نیز همانند لیسکها هرمافرودیت (دو جنسی) هستند. صدف جانور عضو حفاظتی بشمار می رود که می تواند حلزون را از تابش نور مستقیم آفتاب وخشک شدن آب بدن جانور محافظت کند.

بدن حلزونچگونه است؟

بدن شامل قسمتهای زیر است: سر که دارای یک جفت بازوی حسی است، یک پای شکمی و پهن عضلانی که نوعی عمل خزیدن را انجام می‌دهد و یک توده احشایی پشتی و گنبد مانند که بیشتر اندامهای داخلی در آن جای داشته‌اند.

مرحله لاروی حلزون ولیگر نام دارد که مجهز به یک کمربند مژکی ظریف است و آن را به عنوان عضو شنا بکار می‌برد. قسمت پشتی ولیگر بعدا کاملا بزرگ می‌شود و توده احشایی در حال رشد به سمت پشت برآمدگی می‌بابد.

اما این رشد رو به بالا در طرف راست و چپ بطور یکسان صورت نمی‌گیرد و نتیجه آن پیچ‌خوردگی توده احشایی و صدفی است که روی این توده را می‌گیرد.

رشد رو به بالا همچنین سبب می‌شود که لوله گوارشی به شکل U درآید و مخرج کاملا به دهان نزدیک شود. مجموعه توده احشایی ولیگر نسبت به بقیه بدن معمولا معادل ۱۸۰ درجه در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت می‌چرخد.

در نتیجه فضای جبه در جلو و در بالای سر قرار می‌گیرد، آبششها جلویی می‌شوند، مخرج سوراخهای دفعی و تناسلی همه همگی در جلو قرار می‌گیرند و به فضای جبه باز می‌شوند. لوله گوارشی از شکل U به صورت یک قطعه درمی‌آید و قلب می‌چرخد.

تحول به صورت تابیدگی بدون تردید نوعی سازگاری با روش زندگی در حال بلوغ است

. حلزونها با عقب کشاندن بدن به درون صدف از خود محافظت می‌کنند و چون صدف یک دهانه بیشتر ندارد، بازشدن دهان و مخرج در یک جا نوعی مزیت محسوب شده و دهان نزدیکتر به زمین خواهد بود.

در عین حال با این پیچیدگی قسمتهای سنگین بدن از سر راه دور شده، در روی قسمت عقبی بدن واقع می‌شوند. در نتیجه مرکز ثقل طوری جابجا می‌شود که حرکت شکم پای صدف‌دار آسانتر شود.

در بعضی شکم پایان بویژه لیسه‌های خشکی و دریازی ، صدف کوچک شده یا از بین رفته است. رشد در این موارد شامل بازشدگی است که در نتیجه توده احشایی تا حدودی یا بطور کامل به جایگاه نوزادی خود برمی‌گردد.

لیسه‌های ساکن خشکی برای جلوگیری از خشک شدن باید در نقاط مرطوب بسر برند. این جانوران معمولا شبها از جایگاه خود خارج می‌شوند و از سبزیها تغذیه می‌کنند. لیسه‌ها خسارات زیادی به باغها وارد می‌آورند.

فضای جبه همه حلزونهای ساکن خشکی از محفظه آبششی به محفظه ششی تغییر یافته است و این حلزونها از هوا تنفس می‌کنند.

پاره ای از این جانواران ، سازگاری مجدد با محیط آب یافته‌اند اما هنوز هم با شش تنفس می‌کنند و برای گرفتن هوا باید گاهگاهی به سطح آب بیایند.

ناگفته هایی درباره ی حلزون ها

ممکن است با مشاهده حلزون‌ها این فکر به ذهن شما هم رسیده باشد که آیا این جانور با صدف به دنیا می‌آید؟

در پاسخ به این سوال باید گفت تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد حلزون‌ها همراه صدف به دنیا می‌آیند، اما نه آن صدفی که ممکن است دیده باشید.

صدف این جانور در حین به دنیا آمدن بسیار شفاف بوده و تقریبا مثل یک لنز چشمی است.

گذشته از آن این صدف بسیار نرم است که با گذشت زمان و بزرگ شدن جانور سفت‌تر می‌شود.

برای این‌که صدف این جانور سفت شود به کلسیم نیاز است و جالب این‌که نخستین چیزی که حلزون پس از سر درآوردن از تخم می‌خورد پوسته همان تخم است.

این پوسته غنی از کلسیم است. به همین دلیل می‌توان گفت حلزون‌ها به محض سردرآوردن از تخم، شروع به مصرف کلسیم می‌کنند، اما نکته جالب دیگری نیز درخصوص این جانور وجود دارد و آن این‌که برخی از حلزون‌ها پوسته تخم حلزون‌های دیگری را می‌خورند که بنا به دلایل مختلف رشد نمی‌کنند.

با گذشت زمان و سپری شدن زمانی بالغ بر ۳ ماه، پوسته صدفی این جانور بتدریج سخت می‌شود.

همچنین در این مدت پوسته صدفی جانور تقریبا به رنگ بدن خودش در می‌آید.

شگفتیهای حلزون

حلزون جانوری شگفت‌انگیز است. حلزون هیچگاه گم نمی‌شود زیرا از غریزه ویژه‌ای برخوردار است که هر چه از جایگاه خود دور شود دوباره به راهنمایی این غریزه به همان محل باز می‌گردد.

دیگر از شگفتیهای حلزون آن است که هر چند اندامش فقط حدود ۱۰ گرم وزن دارد ولی قادر است چیزی به وزن ۴۵۰ گرم را کشان‌کشان بر روی زمین به دنبال خود ببرد. دیگر از شگفتیهای حلزون ، زبانش است.

این جانور زبانی دارد که مانند سوهان صدها دندانه ریز بر روی آن روییده است.

این همان آلت برنده حلزون است که با آن خوراکش را قطع و ریز ریز می‌کند. خوراک بیشتر حلزونها انواع گوناگونی از گیاهان است.

حلزون چگونه راه می‌رود؟

حلزون را حتما دیده‌اید و حتما به راه رفتن این جانور توجه کرده‌اید. دیده‌اید با آنکه پا ندارد ولی خیلی راحت بر روی زمین جابجا می‌شود.

حلزون را نرمتنی شکمپا می‌نامند چرا که در حقیقت تمام قسمت زیرین بدنش ، پای آن بشمار می‌رود.

پس حلزون پایی دارد بسیار پهن و صاف و به کمک عضلات آن خود را بر روی زمین می‌لغزاند و به این گونه روی زمین راه می‌رود.

این جانور برای آنکه حرکات خود را آسان‌تر انجام دهد، از غده‌هایی که در پا-شکم خود دارد ماده‌ای چسبناک می‌تراود و جاده خود را لیز و هموارتر می‌کند.

پای حلزون یا همان شکمش چنان سخت و نیرومند است که اگر خود را به لبه تیغی بکشد، کمترین آسیبی نخواهد دید.

گونه‌ها و محیط زیست حلزون ها

زیست‌شناسان تا به امروز بیش از ۳۰ هزار گونه حلزون را شناسایی کرده‌اند . حلزون از محیط زیست بسیار متنوعی برخوردار می‌باشد .

محل زندگی بعضی از گونه حلزونها در دریا بوده و بعضی از گونه‌های آن در آبهای شیرین و یا در باغ‌ها زندگی می‌کنند . حلزون از انواع گیاهان تغذیه می‌کند .

ظاهر حلزون

بدن شامل قسمت‌های زیر است: سر که دارای یک جفت بازوی حسی است، یک پای شکمی و پهن عضلانی که نوعی عمل خزیدن را انجام می‌دهد و یک توده احشایی پشتی و گنبد مانند که بیشتر اندامهای داخلی در آن جای داشته‌اند. (حلزونها معمولاً صدف دارند اما برخی از گونه‌های بی‌صدف آن نیز مشاهده شده‌است .

چشم حلزون معمولاً بر روی دو تا شاخک بر روی سر آن قرار گرفته‌است .) مرحله لاروی حلزون ولیگر نام دارد که مجهز به یک کمربند مژکی ظریف است و آن را به عنوان عضو شنا بکار می‌برد.

اهمیت حلزون ها در طبیعت

لیسه و حلزون در طبیعت نقش مهمی دارند. آن ها رفتگر های واقعی طبیعت هستند و با خوردن برگ، قارچ و بسیاری از گیاهان مرده، بدون وقفه محیط را تمیز کنند؛ اما متأسفانه گیاهان زنده را هم دوست دارند.

در باغ هایی که خیلی مرطوب هستن، به گیاهانی مثل کاهو و کلم حمله می کنند. حلزون ها خوراک جانورانی مثل قورباغه، سمندر، لاک پشت، موش، سنجاب، پرندگان و حتی مردم بعضی کشور ها هستند.