تعداد رابطه جنسی بعد از ازدواج چقدر باشه طبیعی هست
تعداد رابطه جنسی بعد از ازدواج چقدر باشه طبیعی هست
تعداد دفعات رابطه زناشویی در هفته
بسیاری از زوجهای جوان به دلیل عدم آشنایی و در پاره ای از موارد نبود آگاهی کا فی درباره نحوه برخورد با روابط عاطفی و زناشویی بین همسران ، با مشکلاتی مواجه هستند، که متاسفانه این مشکلات در برخی از موارد تبدیل به بحران های خانوادگی می گرد که آثار آن در معضلاتی همچون افزایش آمار طلاق در جامعه ، تنوع طلبی جنسی و…. قابل مشاهده می باشد . سیمرغ با هدف پیش گیری از ایجاد این گونه مشکلات و با احترام به حریم خانواده ، جهت افزایش دانایی زوجهای جوان و کمک به بهبود واستحکام روابط همسران اقدام به تهیه و ارائه مطلب زیر نموده است
حدود یک پنجم زوح ها کمتر از ده بار در سال رابطه جنسی دارند و عده ی زیادی نیز در خواسته های جنسی با یک دیگر اختلاف نظر دارند و امیال جنسی شان با یکدیگر همخوانی ندارند این موضوع یکی از اصلی ترین مشکلات زوج ها هست که بخاطرش به مشاور رجوع می کنند. در این باره توضیحات بیشتری داده ایم . با ما همراه باشید.
یک کارمند ۳۳ ساله که علاقه ای به ذکر نامش در اینجا نداشت، می گوید: “من ۱۰ سال است که ازدواج کرده ام. خیلی وقت ها بوده که اگر سه ماه یکبار رابطه جنسی می کردیم برایمان نعمتی بود. من مجبورم بعد از یک روز طولانی سر کار شام را آماده کنم و بعد بچه ها را بخوابانم چون حقوق شوهرم کفاف زندگیمان را نمی دهد و من هم مجبورم پا به پای او کار کنم. به خاطر همین قانونی که برای شوهرم گذاشتم این است که رابطه جنسی بعد از ۱۰ شب ممنوع چون آن موقع خسته و کوفته می خواهم به رختخواب رفته و فقط بخوابم.”
متخصصین اعتقاد دارند که پایین بودن سطح میل جنسی هم یکی از متداولترین مسائل و مشکلات جنسی خانواده ها در قرن حاضر است.
اینکه میل جنسی در حال حاضر نسبت به سالهای قبل کمتر شده است یا نه، مشخص نیست اما یک چیز قطعی است و آن اینکه شکایت خانم ها بیشتر است! وقتی زوج ها برای مشاوره می روند، این خانم ها هستند که مردها را به زور سمت دفتر کار روانشناسان می کشانند. و برخلاف عقیده عموم، میل جنسی مردهاست که پایین آمده است. در جامعه ما قابل قبولتر این است که زن میل جنسی نداشته باشد تا مرد. وقتی این مرد است که میل جنسی پایینی دارد، برای هر دو طرف ناامید کننده تر خواهد بود.
ازدواج های فاقد رابطه جنسی این روزها بحث عموم شده است. به همین خاطر تصمیم گرفتیم به این موضوع بپردازیم که واقعاً چه میزان رابطه جنسی طبیعی به حساب می آید؟ کارشناسان مسائل جنسی تمایل چندانی برای تعیین حد کفایت رابطه جنسی ندارند چون باعث می شود خیلی زوج ها فکر کنند رابطه جنسیشان کافی نیست یا خیلی های دیگر تصور کنند که بیش از حد رابطه جنسی دارند.
درحالیکه کمتر از ۱۰ مرتبه رابطه جنسی در سال، ازدواج بدون رابطه جنسی به حساب می آید، یک تا دو مرتبه رابطه جنسی در هفته متوسط میزان رابطه جنسی به شمار می رود.
رابطه جنسی برخلاف ویتامین ها حداقل نیاز روزانه ندارد. اگر هر دو طرف طوری کنار بیایند که مشکلی با ازدواج بدون رابطه جنسیشان نداشته باشند عالی است! اما معمولاً این مشکل وجود دارد که یکی از دو طرف از کیفیت یا کمیت رابطه جنسی رضایت ندارد و دیگر حاضر به کنار آمدن نیست.
فقط ۴۰ درصد از زوج ها می گویند که از رابطه جنسی در ازدواجشان رضایت دارند. بااینکه خیلی از مشکلات پزشکی یا برخی داروها در پایین آوردن میل جنسی نقش دارد، مثل برخی قرص های ضدافسردگی یا برخی قرص های ضدحاملگی، اکثر مشکلات به خاطر تفاوت در انتظارات و توقعات دو طرف است.
زوجی که ۵ سال است با هم ازدواج کرده اند یک دختر ۶ ماهه دارند می گویند در این زندگی پرمشغله امروز خیلی سخت است که برای رابطه جنسی وقت خالی کنند. آنها می گویند خیلی خوش شانس هستند که می توانند ۲ یا ۳ بار در ماه رابطه جنسی داشته باشند. اینکار را معمولاً وقتی بچه خوابیده است انجام می دهند اما بیشتر وقت ها وقتی یکی از آنها می خواهد دیگری میل ندارد.
تغییرات فاحشی که نقش مردان و زنان در دهه های اخیر داشته است انتظارات ازدواج و به دنبال آن احساسات مربوط به رابطه جنسی را تغییر داده است.
وقتی به نسل پدرانتان نگاه کنید می بینید که برای آنها اینقدر سخت نبود. اما در روابط امروز بااینکه آزادی بیشتری وجود دارد اما همه چیز مشکل تر شده چون دو طرف همیشه برای هم تعیین وظیفه می کنند. کی زباله ها را بیرون می برد؟ کی با گریه بچه بیدار شود؟ و امثال آن. درواقع به خاطر همین آزادی بیشتر است که تضاد و ناسازگاری به وجود می آید.
کارشناسان عقیده دارند که علاوه بر استرس و خستگی، عصبانیت و خشم هم می تواند موجب از بین رفتن رابطه جنسی بین دو طرف شود. عوامل دیگر در ازدواج های فاقد رابطه جنسی می تواند برآورده کردن امیال جنسی با پرنوگرافی (سایت های اینترنتی) یا رابطه جنسی با افرادی غیر از همسر باشد. خیلی مردها را می بینیم که با زن خود رابطه جنسی نمی کنند اما مدام در اینترنت دنبال عکس ها و فیلم های پرنو هستند.
به طور کل، مشکلات یک زوج بیشتر مربوط به تمایلات جنسی است تا انجام رابطه جنسی. میل هیچ زوجی برای رابطه جنسی هیچوقت همزمان و کامل نیست. رمز کار این است که دو طرف بتوانند این موضوع را بین خود حل کنند.
خیلی وقت ها طرفی که میل کمتری به رابطه جنسی دارد احساس می کند که در هر بار رابطه جنسی مورد سوءاستفاده قرار گرفته است و طرفی که میل بالاتری دارند همیشه از رابطه جنسی محروم است و همین مسئله دعواها و جدال های بین آنها درمورد رابطه جنسی را بیشتر و بیشتر می کند. و اینجاست که رابطه جنسی بین آنها کم کم از بین می رود و وقتی دیگر رابطه جنسی در کار نباشد، محبت و عاطفه معمولی بین آنها هم از بین می رود: آن گرفتن دست ها، خندیدن به لطیفه های یکدیگر، نشستن کنار هم روی یک نیمکت و … وقتی روابط تا این حد خشک می شوند، بی وفایی و سرانجام طلاق پدید می آید.
تقریباً نیمی از جمعیت باید برای برانگیختن میل جنسی در خود تلاش کند. زوج هایی که میل جنسی پایینی دارند باید تصمیم بگیرند که این میل را بیشتر کنند. اگر صبر کنید و منتظر بمانید که رابطه جنسی خودش پیش بیاید و همه موقعیت ها برای آن مناسب باشد، یعنی بچه تان خوابیده باشد، تلفن زنگ نزند، و … رابطه جنسی هیچوقت پیش نخواهد آمد.
زوج ها باید به همان اندازه که برای کارشان یا تربیت بچه هایشان وقت و انرژی می گذارند برای زندگی جنسی خود هم وقت بگذارند. یکی از بهترین راه ها برای داشتن یک زندگی جنسی خوب با همسرتان این است که واکنش خوبی به پیشقدم شدن همسرتان بدهید.
تعداد دفعات نزدیکی با همسر در روز
حد و حدود رابطه جنسی در زندگی مشترک را بدانید
این روزها مجبوری ساعتهای زیادی در روز کار کنی تا بتوانی از پس اجاره خانه و هزینههای زندگی برآیی. خستگی و استرس ناشی از کار از یک طرف، برآوردهنشدن نیازها و انتظارهای زندگی زناشویی هم از طرف دیگر وضعیت را بدتر میکند…
برخی معتقدند رضایت از زندگی مشترک در احساسات مثبت، دوست داشتن، رضایت جنسی، توافق در امور اقتصادی، خانهداری و تربیت فرزند معنا میشود. متخصصان اعتقاد دارند پایینبودن سطح میل جنسی هم یکی از متداولترین مسائل و مشکلات جنسی خانوادهها در قرن حاضر است. اینکه میل جنسی در حال حاضر نسبت به سالهای قبل کمتر شده یا نه، مشخص نیست اما یک چیز قطعی است و آن اینکه شکایت خانمها بیشتر است.
با دکتر سیدعلی آذین، متخصص پزشکیاجتماعی و مدیر درمان و مسوول کلینیک سلامت جنسی مرکز درمان ناباروری و سقط مکرر ابنسینا درباره این مطلب گفتوگو کردهایم که واقعا چه میزان رابطه زناشویی طبیعی به حساب میآید.
آیا دفعات برقراری روابط زناشویی حد خاصی دارد؟
این سوال برای بسیاری از زوجها مطرح است اما پیش از پاسخ به آن لازم میدانم در مورد باور نادرستی که متاسفانه بسیار هم شایع است، توضیح دهم؛ متاسفانه اغلب زن و شوهرها تصور میکنند که معنی رابطه زناشویی فقط انجام نزدیکی است درحالی که این تفکر باعث میشود زوج نهتنها خود را از لذت سایر تعاملهای جنسی بهخصوص جنبههای عاطفی آن محروم کنند، بلکه اگر به هر دلیل برای هرکدام عذری ایجاد شود (از انواع بیماری تا شرایطی کاملا طبیعی مثل دوران قاعدگی) رابطه زناشویی آنها تعطیل میشود و این بهخصوص در درازمدت، برای زندگی زناشویی مفید نیست.
وقتی از رابطه زناشویی صحبت میشود، منظور انواع تعامل ممکن بین دو طرف است که میتواند از یک معاشقه ساده بدون نیت رسیدن به ارگاسم تا رفتار جنسی توام با اوج لذت جنسی برای یکی یا هر دو طرف یا در نهایت همراهی آن با نزدیکی جنسی باشد. در مورد تعداد دفعات برقراری رابطه زناشویی نیز برداشتهای نادرست بسیاری وجود دارد که همکاران ما در بخش سلامت و همچنین رسانههای معتبر و مسوولیتپذیر باید برای اصلاح آنها تلاش کنند.
تعدد روابط زناشویی ضرری متوجه زوج نمیکند؟
به عنوان یک قاعده کلی، در صورتی که ممنوعیت پزشکی وجود نداشته باشد (که موارد آن بسیار محدود و تشخیص آن نیز فقط با پزشک معالج است)، دفعات برقراری رابطه زناشویی هیچ محدودیت خاصی ندارد و هیچکس نمیتواند برای آن عدد و رقم، تواتر یا کمیت خاصی تجویز کند اما در مواردی مثل الگوی رفتار جنسی وسواسی یا اعتیاد به روابط جنسی (که ماهیت مورد دوم هنوز هم مورد مناقشه است)، استثناء وجود دارد و باید بهوسیله متخصصان، بهخصوص روانپزشکان، بررسی و پیگیری شود.
پس این باور که یک زوج طبیعی باید هفتهای یکبار رابطه زناشویی داشته باشند، چندان درست نیست؟
تمایل به برقراری رابطه زناشویی در افراد مختلف متفاوت است و نمیتوان گفت برقراری چه تعداد رابطه زناشویی در یک زمان معین نشانه طبیعی بودن همسران است. گاهی همکاران زوجهایی را برای درمان به کلینیک ارجاع میدهند چون مثلا فقط ماهی یک بار رابطه دارند! ولی در بررسیهای انجامشده، معلوم میشود هیچ اختلال عملکردی وجود ندارد و هر دو طرف هم از زندگی جنسی و عاطفی خود راضی هستند. طبیعی است که ما هم جز دادن اطمینان به آنها که همه چیز عادی است، هیچ مداخله دیگری را صلاح نمیدانیم.
برخی مردها معتقدند رابطه زناشویی انرژی زیادی از آنها میگیرد، این تصور درست است؟
نه! درواقع یکی از دلایلی هم که باعث میشود موضوع دفعات رابطه زناشویی در اذهان اهمیت ویژهای پیدا کند، باورهای غلط درخصوص انرژی لازم برای این فعالیتها و احتمال ضعیفشدن بنیه و توان عمومی فرد است.
یکی از چیزهایی که افراد در مطبها و کلینیکها درخواست میکنند، تجویز دارو یا مکملهای غذایی برای تقویت بنیه عمومی یا جنسی برای خود یا شریک زندگی شان است. بهنظر میرسد باورهای قبلی رایج در جامعه، در کنار تبلیغات وسیع در خصوص محصولاتی با این ویژگی، به فراگیر شدن این تصور غلط کمک کردهاند، بهخصوص در مورد مردان، چون فعالیت جنسی به خروج فرآوردهای از بدن منجر میشود که از دیرهنگام به مفاهیمی همچون انرژی حیاتی یا مایع حیاتبخش و… منتسب میشده است و این، باور اینکه روابط زناشویی توانایی جسمی بالایی میطلبد، بسیار تقویت کرده است.
درحالی که برخلاف تصور رایج، روابط زناشویی چندان فعالیت سنگینی محسوب نمیشود. اگرچه میزان مصرف انرژی در جریان این رابطه به عواملی همچون نوع، مدت و شدت فعالیتهای مختلف و جثه فرد بستگی دارد ولی مطالعههای مختلف نشان میدهند با وجود تنوع روابط، دامنه مصرف انرژی در مراحل مختلف یک ارتباط ۳۰ دقیقهای، بین ۵۰ تا ۱۵۰ کیلوکالری است (از یک رابطه ملایم تا رابطهای بسیار فعال).
این اعداد وقتی بیشتر مفهوم پیدا میکنند که بدانید یک فنجان بستنی وانیلی بهطور متوسط ۳۰۰ کیلوکالری انرژی دارد، یعنی انرژی لازم برای دو بار برقراری ارتباط زناشویی کاملا فعال!
چه زمانی زیادهروی در این رابطه نوعی بیماری به شمار میرود؟
فعال بودن از لحاظ جنسی نهتنها ضرری ندارد بلکه با افزایش سن اهمیت خاصی نیز پیدا میکند. زنده و با طراوت نگهداشتن رابطه زناشویی در سنین بالاتر نهتنها به حفظ کیفیت زندگی و سلامت روان و حفظ صمیمیت زوج کمک میکند، بلکه از لحاظ بیولوژیک نیز کارکرد و سلامت اندامهای تناسلی در هر دو جنس با فعالیت جنسی مستمر تا سنین بالاتری تضمین میشود.
آیا داشتن رابطه زناشویی کوتاهمدت، ناامیدکننده است؟
این مساله هم یک باور غلط دیگر است. همانطور که گفته شد برای یک رابطه زناشویی موفق حداکثر یا حداقل زمان تعریف نشده است. برخی افراد فقط زمان بین دخول تا انزال را درنظر میگیرند و در صورت کوتاه بودن این فاصله میگویند مرد دچار انزال زودرس است در حالی که نوازش و بوسه نیز جزیی از رابطه زناشویی محسوب میشود.
از سوی دیگر این مدت زمان صرف شده نیست که اهمیت دارد بلکه میزان رضایت زوجین از رابطه مهم است. بنابراین اگر زوجی با «رضایت هر دو طرف» در تمام ایام هفته فعالیت جنسی دارند و از این رابطه لذت میبرند، هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهیم آنها را از این الگوی رفتاری نهی کنیم.
گاهی فقط یکی از طرفین میل زیادی به داشتن رابطه زناشویی دارد یا در مورد زمان انجام رابطه اختلاف سلیقه دارند…چه توصیهای به این زوجها میتوان داشت؟
اگر تمایل و نیاز جنسی یک طرف بیشتر است، شریک زندگی او میتواند با ارتقای دانش و مهارتهای جنسی و حتی بدون نیاز به انجام نزدیکی، به این نیاز پاسخ دهد چون میزان میل و نیاز جنسی نیز مثل بسیاری از متغیرهای انسانی دیگر از یک فرد به فرد دیگر و حتی در مقاطع زمانی متفاوت در یک فرد متفاوت خواهد بود.
توصیه میشود دو نفر که کاندیدای ازدواج با یکدیگر هستند، در مورد بسیاری از مسائل از جمله دیدگاه خودشان درباره روابط زناشویی و اهمیتی که در زندگی مشترک برای این موضوع قائل هستند، صحبت کنند، ولی در بهترین حالت هم نیاز و تمایل جنسی زوج همیشه کاملا همخوانی ندارد.
در مواجهه با این مساله، همانند بسیاری از موضوعات دیگر، زن و شوهر باید به یک تعامل سازنده دست یابند؛ بهنحوی که احساس نکنند مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند و از سوی شریک زندگی، تحتفشار هستند. بهعلاوه درخصوص درخواستهای جنسی، زن و شوهر باید صمیمانه گفتوگو کنند و خواستههای خود را با یکدیگر در میان بگذارند.
مثلا هنوز بسیاری از خانمها از اینکه پیشنهاد دهنده شروع رابطه زناشویی باشند، اکراه دارند یا آن را صحیح نمیدانند در حالی که چنین تصوری اصلا درست نیست و برخی مردان توقع چنین رفتاری را دارند بدون آنکه به آن هیچ اشارهای بکنند. چنین تعاملی در مورد سایر متغیرهای ممکن مثل زمان رابطه، مکان آن و نوع رفتارها و همچنین موقعیتهای ممکن برای برقراری رابطه زناشویی باید وجود داشته باشد.
اتفاقا با بهره بردن از همین متغیرها میتوان با وجود گذشتن سالها از زندگی مشترک، از یکنواختی و سرد شدن رابطه پیشگیری کرد. زوجی که به دنبال خوشبختی هستند، باید برای رسیدن به آن هر کدام به نیازهای طرف مقابل احترام بگذارند. در صورت محققشدن این شرایط، عملا به نیازها و خواستههای خود نیز دست یافتهاند. صدالبته چنین تعاملی همراه با حسننیت با آنچه عدهای به شکل کاسبکارانه در زندگی به دنبال آن هستند، تفاوت دارد.
تعداد دفعات نزدیکی جهت بارداری
حداقل و حداکثر تعداد رابطه زناشویی
حداقل و حداکثر تعداد رابطه زناشویی
حداقل رابطه زناشویی
ازدواجهای فاقد رابطه جنسی این روزها گریبانگیر خانوادههاست، اما این پرسش مطرح میشود که واقعا چه میزان رابطه جنسی طبیعی به حساب میآید؟ کارشناسان مسائل جنسی تمایل چندانی برای تعیین حد کفایت رابطه جنسی ندارند، چون باعث میشود خیلی زوجها فکر کنند رابطه جنسیشان کافی نیست یا خیلیهای دیگر تصور کنند که بیش از حد رابطه جنسی دارند. اما همه آنها بر این نکته اتفاق نظر دارند که کمتر از ده مرتبه رابطه جنسی در سال، ازدواج بدون رابطه جنسی به حساب میآید و یک تا دو مرتبه رابطه در هفته متوسط میزان رابطه جنسی به شمار میرود.
طبق نظریات کارشناسان در این زمینه اگر دو طرف میل زیاد جنسی داشته باشند، برقراری این رابطه با تعداد دفعات بالا با فراهم کردن شرایط مناسب هیچ مشکل و عوارضی نداشته و فقط میتواند به دلیل مصرف انرژی بالا فرد را خسته کند که این موضوع باید با استراحت و البته تغذیه خوب و لازم جبران شود تا به ضعف افراد منجر نشود، همچنین تعداد دفعات بالای رابطه باعث کمبود موقتی اسپرم در مردان یا به نوعی عقیمی موقت شود که این موضوع با کمی وقفه در برقراری رابطه حل شده و به صورت طبیعی باز خواهد گشت.
توصیه کارشناسان در این زمینه همواره رعایت اعتدال بوده و به زوجین مخصوصا آنهایی که بتازگی ازدواج کردهاند، پیشنهاد میکنند که از کمیت روابط خود کاسته و سعی کنند تا در هرباری که رابطه برقرار میکنند، بهترین لحظات را در کنار هم داشته و آن را خاطرهانگیز کنند. اما آنچه که همه بر آن اتفاق نظر دارند این است که روابط زناشویی به دلبستگی بیشتر زوجین میانجامد، به حفظ و ارتقای سلامت جسمی و روانی مرد و زن نیز کمک میکند، افزون بر این روابط جنسی مستمر و منظم زوجین با ایجاد آرامش فکری و روانی و کاهش اختلاف و منازعات خانوادگی در تربیت صحیح فرزندان نیز اثر گذار است.
طلاقهای ناشی از نابسامانیهای جنسی
زن و مرد، هنگامی که از ناتوانی یا کم توانی جنسی یکدیگر آگاه شوند، روحیه سازگاری آنها کاسته میشود و با جرقهای از ناملایمات کوچک زندگی، رودرروی یکدیگر قرار میگیرند. در این میان، عشقورزیهای اوایل زندگی برای آنها حسرتی تمام نشدنی میشود که متاسفانه برخی به دنبال تجربهای جدید، زندگی خود را میبازند؛ درحالی که با آگاهی از علت بیمیلی و پیگیری درمان آن، براحتی میتوان به نشاط و شادی همیشگی در زندگی زناشویی دست یافت و از روابط زناشویی لذت برد.
حتما شما هم این آمارها به گوشتان خورده که علت ۶۰ درصد طلاقها در ایران مسائل جنسی و مشکلات زناشویی است. البته در شهرهای بزرگ این آمار بیشتر است، اما واقعا منظور از مشکلات جنسی چیست؟ این درصد بالای طلاق دقیقا به چه چیز برمیگردد؟ اختلالات زناشویی و مشکلات جنسی موضوعات در هم تنیدهای است، یعنی نمیتوان مرز مشخصی برای آنها در نظر گرفت. وقتی زن و شوهری در کنار هم باشند و مشکلات رفتاری داشته باشند، قطعا این مشکلات بر روابط جنسیشان تاثیر میگذارد؛ همانطورکه در صورت وجود مشکلات جنسی در روابط زناشویی افراد، مشکلات رفتاری نیز به وجود میآید.
دکتر فردوسی در این باره میگوید: خیلی از زوجها آگاهی کافی درباره اینکه رابطه جنسی یک نیاز فیزیولوژیک طبیعی است و باید توسط همسران برآورده شود، ندارند و فکر میکنند اگر یکی از دو طرف به هر دلیلی دچار سرد مزاجی یا ناتوانی جنسی است نباید هیچ مشکل خاصی به وجود آید حال آن که اگر این مشکلات حل و بیماری یکی از زوجین درمان نشود در مواردی باعث طلاق عاطفی، انحراف همسران و در نهایت طلاق میشود.
به طور کل، مشکلات یک زوج بیشتر مربوط به تمایلات جنسی است تا انجام رابطه جنسی. میل هیچ زوجی برای رابطه جنسی هیچوقت همزمان و کامل نیست. رمز کار این است که دو طرف بتوانند این موضوع را بین خود حل کنند. خیلی وقتها طرفی که میل کمتری به رابطه جنسی دارد، احساس میکند که در هر بار رابطه جنسی مورد سوءاستفاده قرار گرفته است و طرفی که میل بالاتری دارد همیشه از رابطه جنسی محروم است و همین مساله دعواها و جدالهای بین آنها در مورد رابطه جنسی را بیشتر و بیشتر میکند. اینجاست که رابطه بین آنها کم کم از بین میرود و وقتی دیگر رابطه جنسی در کار نباشد، محبت و عاطفه معمولی بین آنها هم از بین میرود: آن گرفتن دستها، خندیدن به لطیفههای یکدیگر، نشستن کنار هم روی یک نیمکت و… پایان مییابد و وقتی روابط تا این حد خشک میشوند، بیوفایی و سرانجام طلاق پدید میآید.
تاثیر رابطه جنسی بر سلامت زوجین
دانشمندان دلایل زیادی را مطرح کردهاند که نشان میدهد رابطه زناشویی فقط یک کار لذتبخش روزمره نیست، بلکه در طول این رابطه هورمونهایی در بدن زن و مرد آزاد میشوند که میتواند در بالا بردن سطح سلامت عمومیشان بسیار مفید باشند.
رابطه جنسی، استرس را تسکین میدهد. کارشناسان طی تحقیقات به این نتیجه رسیدهاند که یک مزیت بزرگ رابطه جنسی سالم، پایین آوردن فشار خون و به طورکلی کاهش استرس است. رابطه جنسی، سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند، یک یا دو بار رابطه جنسی در هفته با سطوح بالاتری از یک نوع آنتیبادی ارتباط دارد، که میتواند افراد را از سرماخوردگی و عفونتهای دیگر محافظت کند. همچنین رابطه جنسی کالری میسوزاند، افزایش دهنده سلامت قلب و عروق است آن چنان که خطر ابتلا به حمله قلبی منجر به مرگ را در مردان به نصف کاهش میدهد. رابطه جنسی، عزت نفس را تقویت میکند، صمیمیت را افزایش میدهد، درد را کاهش میدهد همچنین خطر سرطان پروستات را کم میکند و کمک میکند خواب بهتری داشته باشید.
کارشناسان سلامت جنسی معتقدند یک رابطه زناشویی مثبت و سالم، علاوه بر تداوم زندگی زناشویی و محکم کردن بنیان خانواده، باعث ترمیم سریعتر زخمها میشود. همچنین افرادی که ازدواج کردهاند و رابطه زناشویی رضایتمندانهای را با همسرشان تجربه کردهاند، در درازمدت کمتر بیمار میشوند طول عمر آنها نیز بیشتر از مجردها و افرادی است که به روابط زناشوییشان توجهی ندارند.
کلینیکهای سلامت جنسی
سازمان جهانی بهداشت سلامت جنسی را اینگونه تعریف میکند: سلامت جسمانی، روانی و اجتماعی مربوط به فعالیت جنسی، نه صرفا نبود بیماری، اختلال عملکرد یا معلولیت. سلامت جنسی نیازمند نگرش مثبت به این موضوع است و شامل بهرهمندی افراد از رابطه جنسی رضایتبخش، مطمئن، بیخطر و دور از اجبار و خشونت است. سلامت جنسی رویکردهای مختلف زیستپزشکی، بالینی، آموزشی، بهداشتی، اخلاقی و حقوقی دارد. همچنین موضوعهایی مانند فیزیولوژی و کالبدشناسی باروری و جنسی در انسان، مشکلات جسمانی در زنان و مردان مربوط به رابطه جنسی، بیماریهای مقاربتی و پیشگیری از آنها و رفتارهای جنسی و اختلالهای جنسی زناشویی را دربرمیگیرد.
وزارت بهداشت چند سالی است در راستای توجه به سلامت خانواده اقدام به افتتاح کلینیکهای سلامت جنسی در برخی بیمارستانها کرده است؛ هر چند کلینیکهای سلامت جنسی در تهران، قم و اردبیل راهاندازی شده و به بهبود روابط زوجین و در نتیجه سلامت خانواده کمک میکند، اما بسیاری از مردم از وجود آن بیخبرند یا اصلا نمیدانند که میتوانند برای حل مشکلات جنسی به این مراکز مراجعه کنند، سلامت جنسی برای تمامی افراد جامعه مهم است، در این کلینیکها که براحتی برای تمام متقاضیان قابل دسترسی است، تلاش شده برای بسیاری از مشکلات مربوط به بهداشت جنسی افراد راهحلی ارائه شود، عدم اطلاعرسانی صحیح در این زمینه موجب شده است افراد یا از مشکلات جنسی خود آگاه نباشند، یا آگاه باشند و ندانند در کجا باید آن را مرتفع سازند یا اینکه از ورود به این مراکز احساس شرم کنند. تیم تخصصی در این مراکز شامل روانپزشک، مشاور خانواده، متخصص بیماریهای عفونی، متخصص پزشکی اجتماعی، متخصص زنان و زایمان، اورولوژیست، آندرولوژیست و متخصص غدد است که با همکاری بین رشتهای به ارائه مشاوره و انجام خدمات تشخیصی و درمانی میپردازند. مرکز سلامت روان وزارت بهداشت درصدد است تا در هر دانشگاه علوم پزشکی کلینیک سلامت جنسی خانواده تاسیس کند، البته تعداد مراکز مشاورهای، آموزشی و دانشگاهی کشور، اکنون اندک است و این مراکز نمیتوانند پاسخگوی نیاز مراجعان باشند.
چه تعداد رابطه جنسی در هفته طبیعی است؟
رای برقراری ارتباط جنسی در روز یا هفته، نشانه و رقم مهم نیست . بعضی ها پرسش میکنند که مثلا در دهه ۴۰ زندگی چند دفعه ارتباط جنسی در هفته نیاز است. درحالی که به هیچ عنوان در مورد تعداد برقراری رابطه نرمال در دهه های مختلف عدد و رقم وجود ندارد و ارتباط جنسی مثل بیماری دیابت نیست که مثلا بگوییم اگر قندخون بیشتر از ۱۰۰ میلیگرم در ۱۰۰ میلیلیتر خون باشد، طبیعی نیست.
برخلاف تصور عام، رابطه جنسی هیچگونه اثر سوئی بر بدن ندارد و این باور که هر بار رابطه زناشویی باعث مصرف هزاران کالری انرژی و از بین رفتن مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی از بدن میشود، کاملا نادرست است. ۶۰ درصد حجم منی ترشحات پروستات و حدود ۴۰ درصد بقیه ترشحات کیسه منوی است که فاقد هر نوع ویتامین، کلسیم و… است. عدهای حتی پا را از این فراتر گذاشته و بر این باورند که نزدیکی باعث پوکی استخوان و کاهش دید میشود که به هیچوجه صحت ندارد. اما با این حال گاهی دفعات روابط جنسی و درخواست از طرفین به میزانی است که باعث ایجاد مشکل در زندگی روزمره میشود. در این موارد است که تعدد روابط مشکلساز میشود، آن هم نه مشکلات جسمی، بلکه مشکل در رابطه با همسر، کارهای روزمره و شاید هم آثار سوءروانی. به همین دلیل در مواردی که میل جنسی زیاد است (و مرضی هم نیست) با توجه به تجربههای به دست آمده باید به ۲ نکته مهم توجه داشته باشید؛ معمولا علاقه یا نیاز جنسی زوجها کاملا با هم منطبق نیست و درمواردی که این نداشتن تطابق اندک است، طرفین با تعدیل در میل جنسی به حالت تعادل میرسند و زن و شوهر بدون مشکل در کنار هم زندگی و نیازهای جنسی همدیگر را برطرف میکنند ولی مشکل زمانی ایجاد میشود که این نداشتن تطابق زیاد باشد. مثلا مرد یا زنی تمایل داشته باشد ۳-۲ بار در روز رابطه برقرار کند ولی همسرش حتی تمایل به برقراری یکبار رابطه در ماه هم نداشته باشد. در این موارد مشکلات پیچیده میشود و حتی کار به جدایی میکشد. به همین دلیل توصیه میشود قبل از ازدواج از میزان نیازهای جنسی همدیگر برآوردی دقیق داشته باشید.